U 1/20 - Referendum w/s opróżnienia tronu książęcego

Ze względu na znaczną wagę sprawy, jaką jest opróżnienie tronu książęcego i konieczność zapewnienia pełnej prawomocności tego procesu, postanawiam o rozpoznaniu przez Trybunał Koronny z urzędu sprawy zgodności postanowienia Marszałka Sejmu z dnia 30 grudnia 2019 roku ws. zarządzenia referendum nad opróżnieniem tronu książęcego z art. 22 ust. 1 Konstytucji Księstwa Sarmacji.

Uzasadnienie:
Jego Książęca Wysokość Helwetyk Romański, obecnie nieuczestniczący formalnie w życiu Księstwa Sarmacji, zwrócił się do Marszałka Trybunału kanałami prywatnymi z informacją o możliwej niezgodności rozporządzenia z przepisem Konstytucji. Marszałek postanowił skorzystać z uprawnienia zawartego w art. 11 par.3 pkt. 4 Ustawy - Kodeks postępowania przed TK i wszcząć postępowanie.

Z A R Z Ą D Z E N I E

Sprawie przypisuje sygnaturę U 1/20. Powołuję skład orzekający: Defloriusz Dyman Wander oraz Franz Langer. Wyznaczam Defloriusza Dymana Wandera przewodniczącym składu orzekającego.

Defloriusz D. Wander
Marszałek Trybunału

Eldorat, 6 stycznia 2020 roku

Z A R Z Ą D Z E N I E

Na podstawie art. 17, art. 18 i art. 22 §1 Ustawy Sejmu nr 317 z dnia 4 lutego 2017 r. - Kodeks postępowania przed Trybunałem Koronnym (Dz. P. poz. 9186, z póź. zm.) zarządzam, co następuje:

1. Otwieram rozprawę;
2. Zakreślam podmiotom uprawnionym do udziału w sprawie ustrojowej termin trzydniowy na zajęcie pierwszego stanowiska w sprawie, licząc od momentu zgłoszenia uczestnictwa w sprawie jednak nie później niż od godziny 2,40 dnia 9 stycznia br.
3. Zwracam się z zapytaniem do hr. Alfreda Fabiana von Tehen-Dżeka, inicjatora wniosku o referendum, oraz barona Januszka von Hippogryff-Pałasza, pełniącego w czasie procedowania wniosku urząd Marszałka Sejmu, z zapytaniem: na jakiej podstawie określili Panowie próg wymaganej liczby podpisów? O jaki rejestr się opierali?
   

MARSZAŁEK TRYBUNAŁU KORONNEGO

/—/ Defloriusz D. Wander

WKW Marszałku
Szanowny Asesorze

Podczas ustalania progów zbierania podpisów potrzebnych do referendum mieliśmy do wyboru dwie konstytucyjne możliwości - 1/3 obywateli, którzy głosowali w ostatnich wyborach do Sejmu lub 1/4 obecnych obecnie obywateli. W obecnym przypadku wykorzystana została większość 1/4 aktualnej liczby obywateli i to właśnie na tej podstawie został określony wymagany próg.

W trakcie ustalania wymaganego progu został wykorzystany Sarmacki Instytut Statystyki Społecznej, przy czym do czasu otwarcia sprawy przez TK nie miałem pojęcia o tak oczywistym uchybieniu. Błędność źródła danych nie została uprzednio zweryfikowana ani przeze mnie, ani jak mniemam przez Marszałka Sejmu, jednakże nie uważam, aby uchybienie powstałe z tego powodu było na tyle poważne, na ile wskazuje na to Trybunał.

Pozwolę sobie w tym miejscu jednak na wyrażenia kilku słów w stosunku do JKW Helwetyka Romańskiego, który zwrócił uwagę na uchybienie dopiero w momencie ogłoszenia wyników referendum. Jeżeli ktokolwiek zauważył, że doszło do uchybienia powinien o tym poinformować natychmiast. Tymczasem JKW HR zareagował dopiero w momencie ogłoszenia wyników referendum, w żadnym z wypadków dla JKW HR niekorzystnych, gdy mógł to zrobić już w momencie zbierania podpisów.

Mam nadzieję, że rozwiałem wszelkie wątpliwości oraz jestem gotowy do odpowiedzi na kolejne pytania. Nie wspominam już o wynikach referendum, gdyż w obecnej chwili nie jest to aż tak ważne.

WKW Marszałku TK,
Szanowny Asesorze TK,

Stawiam się na wezwanie Trybunału i odpowiadając na pytanie:

na jakiej podstawie określili Panowie próg wymaganej liczby podpisów? O jaki rejestr się opierali?

Jak wspomniał już mój przedmówca skorzystałem z rejestru, który widnieje w SISS. W rozkładzie, jak teraz już wiem, brakuje kilku obywateli, ponieważ technicznie w rejestrze nie widnieją, a w innym - w zakładce Mieszkańcy, którą nie porównałem.

Określone było oczywiście na podstawie przepisu z Konstytucji, który podał mój Przedmówca. Jak wspomniał w kwestii obliczeń z ostatnich wyborów wyszło 15 - jak teraz się orientuję to była wymagana liczba podpisów. Jednak nie zmienia to faktu, że wyniki mówią same za siebie...

Jeśli będę potrzebny Szanownemu Trybunałowi to postaram się być jak najszybciej.

Kłaniam się

Wysoki Trybunale,

deklaruję przystąpienie do rozprawy jako Marszałek Sejmu i, dla zaoszczędzenia czasu szacownego gremium, pozwolę sobie od razu przedstawić swoje stanowisko w tej sprawie.

Uchybienie formalne jest niepodważalne. Rzeczywiście policzono niezbędną ilość podpisów na podstawie aktualnej liczby obywateli wyświetlanej w SISS zamiast we właściwym wykazie obywateli. Cóż, błąd jest dość istotny, niemniej pojęcie "poważne nieprawidłowości" jest pojęciem nieostrym, a jego wykładnia zależy od TK. Nieprawidłowość jest, ale czy poważna, trudno powiedzieć. Formalizmy, formalizmami, ale oprócz przepisów szczególnych mamy jeszcze podstawowe wartości jakimi się w Księstwie Sarmacji. Chciałbym tutaj zwrócić uwagę na przepisy art. 1 oraz art. 3 ust. 1 Konstytucji Księstwa Sarmacji. Wyniki referendum zostały już opublikowane. Znaczna większość obywateli wyraziła wolę opróżnienia tronu książęcego przez Piotra III Łukasza. Trudno się temu dziwić, obywatele chcą korzystać z opieki gwarantowanej im art. 1 ust. 2 Konstytucji, a nieaktywny Książę, który nie wykonuje swoich obowiązków takiej opieki nie zapewnia. Ponadto, przepis art. 3 ust.1 Konstytucji jasno stanowi, że "władza w Księstwie Sarmacji należy do Narodu — wszystkich obywateli sarmackich.", nie zaś zwolenników nomokracji. W Księstwie Sarmacji obywatele nie są dla prawa, tylko prawo do obywateli, dlatego uchybienia formalne, które nie rzutują na wolę większości nie powinny być przesłanką do karania obywateli i tym samym przedłużania negatywnego stanu państwa. Błąd popełniono tylko przy zbieraniu podpisów — jednak z całą pewnością dopuszczeni do głosu zostali już wszyscy uprawnieni obywatele oraz spełniono wymóg zwykłej większości głosów. W systemie informatycznym, w czasie trwania wyborów, nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości, czy uchybień. Zdanie to potwierdził JO Radca NIA Avril diuk von Levengothon w konwersacji grupowej prowadzonej Pocztą Konną, do której MTK/PSO ma dostęp z urzędu, w związku z czym o fałszerstwie wyborczym nie może być mowy.

Chciałem także zaznaczyć, że uchybienia formalne/proceduralne nie powinny stanowić przesłanek do wzajemnego utrudniania sobie funkcjonowania w Księstwie i jako wkrótce odchodzący na emeryturę funkcjonariusz państwowy, chciałbym zaapelować o racjonalne podchodzenie do kwestii przepisów, gdyż jest to mikronacja — państwo wirtualne — nie zaś symulator prawników. Mam nadzieję że TK wyda sprawiedliwy osąd, który ja, nawet widząc że wszczęto sprawę ustrojową w kwestii będącej przedmiotem sprawy kontrolnej, zamierzam uszanować.

Pozwolę sobie w tym miejscu jednak na wyrażenia kilku słów w stosunku do JKW Helwetyka Romańskiego, który zwrócił uwagę na uchybienie dopiero w momencie ogłoszenia wyników referendum. Jeżeli ktokolwiek zauważył, że doszło do uchybienia powinien o tym poinformować natychmiast. Tymczasem JKW HR zareagował dopiero w momencie ogłoszenia wyników referendum, w żadnym z wypadków dla JKW HR niekorzystnych, gdy mógł to zrobić już w momencie zbierania podpisów.

Pozwolę sobie w tym miejscu na informację, że o sprawie powiadomiłem Marszałka Trybunału Koronnego w środę, 1 stycznia 2020 roku, to jest na parę dni przed rozpoczęciem głosowania — niezwłocznie, gdy dowiedziałem się o referendum. Wcześniej do Księstwa Sarmacji nie zaglądałem. Jak widać na przykładzie powyższego cytatu — najzupełniej słusznie.

Łączę wyrazy szacunku,

(—) Helwetyk Romański.

Wobec deklaracji WKW pozostaje mi jedynie zwrócić honor.

Zamykam rozprawę. Wyrok zostanie wydany po naradzie składu orzekającego.

Jednocześnie, w nawiązaniu do stanowiska Marszałka Sejmu, uprzejmie informuję, że niniejsza sprawa toczy się jako sprawa ustrojowa w zgodzie tak z przepisami prawa, jak i z logiką proceduralną. Na przyszłość proszę o powstrzymanie się od besserwiserstwa, a trzymanie się procedur.

Trybunał Koronny w składzie:

• MTK Defloriusz Dyman Wander, przewodniczący,
• ATK Franz Langer,

rozpoznawszy z urzędu sprawę o ocenę zgodności postanowienia Marszałka Sejmu z dnia 30 grudnia 2019 roku z art. 22 ust. 1 Konstytucji Księstwa Sarmacji,

• Uznaje postanowienie Marszałka Sejmu z dnia 30 grudnia 2019 roku za niezgodne z art. 22 ust. 1 Konstytucji Księstwa Sarmacji,
• Orzeka eliminację z obrotu prawnego zaskarżonego postanowienia, a także aktów prawnych, których wydanie było konsekwencją wydania zaskarżonego postanowienia, a to: postanowienia Marszałka Sejmu w sprawie powołania Książęcej Komisji Wyborczej do przeprowadzenia referendum w sprawie opróżnienia tronu książęcego, obwieszczenia p.o. Marszałka Sejmu z dnia 5 stycznia 2020 roku w sprawie zmiany składu Książęcej Komisji Wyborczej,
• Uznaje referendum ws. opróżnienia tronu książęcego odbyte na podstawie zaskarżonego postanowienia za nieważne i eliminuje z obrotu prawnego obwieszczenie Książęcej Komisji Wyborczej z dnia 6 stycznia 2020 roku ws. wyników referendum ws. opróżnienia tronu książęcego.

Trybunał zważył co następuje.

W dniach 28/29 grudnia 2019 roku z inicjatywy hrabiego Alfreda Fabiana von Tehen-Dżeka odbyła się zbiórka podpisów pod wnioskiem o referendum w sprawie opróżnienia tronu książecego. Marszałek Sejmu zarządził referendum, które odbyło się w dniach 4 i 5 stycznia 2020 roku.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 Konstytucji Marszałek Sejmu zarządza referendum na wniosek grupy obywateli stanowiącej co najmniej trzecią część liczby obywateli głosujących w ostatnich wyborach do Sejmu, lub czwartą część liczby obywateli. Księstwo Sarmacji liczyło w dniu 29 grudnia 57 obywateli, zaś w poprzedzających zbiórkę podpisów wyborach do Sejmu głos oddało 45 osób. Obydwa progi wynoszą zatem 15 podpisów. Tymczasem pod wnioskiem procedowanym w dniach 28/29 grudnia zebrano 12 podpisów.
Marszałek Sejmu zwrócił uwagę na to, że prawo jest dla obywateli, nie obywatele dla prawa. Że nie należy popadać w orzeczniczy formalizm. Trybunał przyznaje, że często takie stanowisko jest słuszne, biorąc pod uwagę niedoskonałości sarmackiego prawodawstwa, sprzeczności w przepisach, czy konieczność ochrony praw i wolności. W niniejszym postępowaniu analizujemy jednak tylko przepisy Konstytucji. Owszem, mówi ona w swej zasadzie ogólnej, że władzę sprawują obywatele, a werdykt wyrażony w referendum był jednoznaczny, a wręcz miażdżący. Jednak przepis dotyczący progu liczby podpisów koniecznych dla zwołania referendum ma status przepisu szczególnego i obowiązuje bezwzględnie. Legalizacja jego omijania, zwłaszcza w tak fundamentalnie ważnej kwestii jak opróżnienie tronu książęcego, stanowiłaby rażący delikt konstytucyjny. Trybunał Koronny w takiej kwestii nie mógł podjąć innego rozstrzygnięcia. Ze względu na powiązanie innych aktów prawnych z aktem zaskarżonym, Trybunał wydał wyrok rozszerzający, eliminując wszystkie te akty z porządku prawnego Księstwa Sarmacji.


Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji. Wyrok zapadł jednogłośnie.


(-) Defloriusz Dyman Wander MTK
(-) Franz Langer ATK