1. Sarmacki Dzień Buraka w Ferze

Panie i Panowie!

Czym słyną krainy sarmackie, jak nie wybitną kuchnią, przygotowywaną przez znawców? Barszcz z uszkami, z ziemniaczkami, surówka - do wszystkiego potrzebna magicznego składnika, jakim są… buraki. To znane i lubiane wśród ludu warzywo pojawiło się na stołach i w kuchniach w sposób przebojowy. Nikt nie wie jak dokładnie zawędrowało do Księstwa i kto pierwszy zaczął jego uprawę. Pewne informacje podaje legenda o chłopie Klocu, ale czy jest prawdziwym zapisem wydarzeń?

Tak czy inaczej, chcielibyśmy, wraz z szanownym kolegą Leszkiem Roskohardem, zaprosić wszystkich na 1. Sarmacki Dzień Buraka w Ferze!

Już niedługo zaproszenia więcej szczegółów i atrakcji!

Fer jest pierwszym miastem, w którym się osiedliłem po rozpoczęciu przygody w mikronacjach. Będę śledzić z zainteresowaniem!

Za nami krótka legenda o pojawieniu się buraka w Księstwie (dla przypomnienia, możecie przeczytać o niej tutaj: https://www.sarmacja.org/artykul/pokaz/11845/7), a teraz czas na konkurs!

Więcej informacji znajdziecie tutaj:

https://www.sarmacja.org/artykul/pokaz/11848/0

Na poranne rozruszanie fałd mózgowych, krótka rymowanka ode mnie.

Chwal buraka swego jak siebie samego

Taka twarz znajoma, bo w buraka wpatrzona
Nie wygrasz ze swą naturą, okrywasz się ciągłą purpurą.

Marchewki, ogórki, pomidory, ziemniaki
Wszystko to na nic, gdy mamy buraki.

Sok, boćwinka, buraczana, ćwikła,
Czasem mam chęć by część was znikła.

Na obiad znów przyszła w słoikach paczka
Po których będzie w buraczkach sraczka.

A gdyby Ci wrażeń było za mało
Popij buraczki gorącym kakao.

Bardzo ładny wiersz panie Andrzeju Jerzy Piastowski

Piękne! Czekamy na kolejnych konkursowiczów!

No więc nie mogąc się powstrzymać...

Buraku, buraku, któryś z ziemi
a niczym z serca wyrastasz,
w którym czasami chwast się pleni
a nadal w duszy kołatasz

Buraku, buraku, czerwonym płomieniem
rozpościerasz swej natury czar
bywa, że z ostatnim tchnieniem
ostatni wymiar, hektarów bezmiar

Buraku, buraku, twój sztandar,
twój koszmar, czerwony napar
teraz mi daj

Buraku, buraku, twój dzień,
twój pień, rzucając cień
oddaje życie za kraj!

Buraku łysy, z bulwą nabrzmiałą,
tyś królem i księciem, cesarzem był nawet,
lecz jak byś się nie dwoił, ani nie troił,
jaką słodyczą byś ludzi nie poił,
to na końcu i tak czeka cię szalet.

Buraku łysy, z bulwą nabrzmiałą,
tyś królem i księciem, cesarzem był nawet,
lecz jak byś się nie dwoił, ani nie troił,
jaką słodyczą byś ludzi nie poił,
to na końcu i tak czeka cię szalet.

Cóż za zacny naturalizm brutalistyczny! <3

Panie i Panowie!

Przed Wami rozstrzygnięcie konkursu na poemat o buraku!

I Miejsce, za patriotyczno-martyrologicznego ducha wyciskającego łzę (buraczaną) z oka:

JKW Piotr III Łukasz (A004) - nagroda 15.000 libertów (@piotr3lukasz)

II Miejsce, za prosty i dosadny naturalizm brutalistyczny:

diuk Krzysztof Czuguł-Chan (A7782) - 10.000 libertów (@piwniczak)

III miejsce, za hedonistyczno-naturalistyczne ujęcie natury buraka:

Adam Jerzy Piastowski (AF793) - 5.000 libertów (@AJPiastowski)

Zwycięzcom gratulujemy artystycznego kunsztu! Niechaj moc buraka Was wspiera!