Informacja o rezygnacji Kanclerza

Panie Marszałku,
Wysoka Izbo,

przykro nam zwracać się do Pana Marszałka i Szanownych Posłów z takimi wiadomościami, ale - co zapewne już do Was dotarło - kanclerz Czcigodny Andrzej Baron Swarzewski - złożył na nasze ręce rezygnację. Niektórzy z Was mogli się zastanawiać, co spowodowało taką zwłokę z jej przyjęciem. Dwie sprawy.

Pierwsza jest taka, że próbowaliśmy namówić Czcigodnego Barona do zmiany swojego postanowienia.

Druga jest taka, że o ile się orientujemy, w naszym prawie brakuje takiej procedury, jak złożenie rezygnacji przez Kanclerza. W związku z tym, po konsultacji, prawidłowymi wydają nam się albo uchwała Sejmu o powołaniu nowego Kanclerza, albo głosowanie nad wotum nieufności dla obecnego.

Z czysto ludzkich przesłanek, najwłaściwszym wydaje mi się to pierwsze. Jednak wolę, aby w tym procesie wziął udział Sejm.

(—) Piotr III Łukasz
Książę Sarmacji

To jest jakieś nieporozumienie, że Sarmacja dopuściła Roberta Fryderyka do grzebania w Dzienniku Praw. Odkąd jestem w Sarmacji, nie widziałem żadnej większej reformy, która nie nosiłaby podstawowych bubli. Fraza Lex Robertus nie wzięła się z kapelusza.

Po wprowadzeniu ustawy o bezpośrednim wyborze Kanclerza, nie było przepisów które pozwalałyby na jego rezygnację (!). Jak przyszło to robić, to tenże autor zmian musiał najpierw nowelizować ustawę, żeby móc się pozbawić urzędu (!!). Potem ta sama osoba odwróciła przepisy, ale znowu zapomniała o tym, że Kanclerz może chcieć zrezygnować (!!!). Przepis w poprzednim stanie istniał, wystarczyłoby go skopiować do obecnego brzmienia. Wpisany był pod numerem artykułu 32, co można wywnioskować z tego aktu. Niestety, ta operacja jest niemożliwa, ponieważ autor zmian olał całkowicie ustawowy wymóg oznaczania zmian w DP i nie przeprowadził ich w ten sposób, żeby móc ustalić brzmienie poprzednie. Artykuł 32 po prostu… skreślił (!!!!).

Jeżeli będę miał kiedyś okazję do wrócenia do centrali, to postaram się o odpowiednie odznaczenie im. Roberta Fryderyka dla wybitnych jednostek w dziedzinie obstrukcji prawa sarmackiego.

Co do obecnej sytuacji, to chyba najszybszą i najbezpieczniejszą drogą jest wyrażenie wotum nieufności. Innych opcji, w tym uchwały Sejmu o stwierdzeniu opróżnienia urzędu/odwołania z niego, prawo raczej nie przewiduje.

Wasza Książęca Mość,
Panie Marszałku,
Wysoka Izbo,
Proponuję przyjęcie uchwały o zmianie kanclerza (odwołanie i powołanie jednym aktem), już bez zbędnej zwłoki.
Swoją decyzję już wyjaśniłem, jeszcze raz przepraszam za powstałe w jej wyniku zamieszanie.

Wasza Książęca Mość
Wielce Czcigodny Panie Kanclerzu,
Wysoka Izbo,

przede wszystkim chciałbym przeprosić za wszelkie opóźnienia w Gmachu Sejmu. Zostaną nadrobione one dziś oraz jutro.

Dziękuję serdecznie za nakreślenie problematycznej sytuacji. Po zapoznaniu się z sytuacją prawną, z własnej inicjatywy pocznę kroki nad jej sprawnym rozwiązaniem. W zależności od stopnia skomplikowania, będzie miało to miejsce dziś lub jutro jako czynność priorytetowa.

Dziękuję wszystkim za pomoc merytoryczną w rozwiązaniu problemu.

Po wprowadzeniu ustawy o bezpośrednim wyborze Kanclerza, nie było przepisów które pozwalałyby na jego rezygnację (!). Jak przyszło to robić, to tenże autor zmian musiał najpierw nowelizować ustawę, żeby móc się pozbawić urzędu (!!). Potem ta sama osoba odwróciła przepisy, ale znowu zapomniała o tym, że Kanclerz może chcieć zrezygnować (!!!). Przepis w poprzednim stanie istniał, wystarczyłoby go skopiować do obecnego brzmienia. Wpisany był pod numerem artykułu 32, co można wywnioskować z tego aktu. Niestety, ta operacja jest niemożliwa, ponieważ autor zmian olał całkowicie ustawowy wymóg oznaczania zmian w DP i nie przeprowadził ich w ten sposób, żeby móc ustalić brzmienie poprzednie. Artykuł 32 po prostu… skreślił (!!!!).

O ile się nie mylę – sytuacja musiała być inna. Tekst Konstytucji sprzed ujednolicenia JKW Romańskiego jest tu. Wspomniany artykuł jest w wersji obecnej i dotyczy przypadku braku odpowiedzi na interpelację. Pamiętam jednak że sytuacja braku możliwości rezygnacji przez Kanclerza była już rozpatrywana w naszym prawodawstwie. Właśnie w związku z przytoczoną przez WKM zmianą…

Swoją decyzję już wyjaśniłem, jeszcze raz przepraszam za powstałe w jej wyniku zamieszanie.

Zdarza się, trudno nie ma co przepraszać, przynajmniej honor jest na odpowiednim poziomie. Jak już wspomniałem, gdzieś wcześniej, tooo szkoda... choćby dlatego, że przecież jednym z celów, (o którym gdzieś czytałem jeszcze przed wyborem na kanclerza) przez szanownego barona było zostanie właśnie kanclerzem. A z ciekawości, może warto rozważyć jednak ponowny start w wyborach? Chyba nigdzie nie ma zakazu, a osobiście widzę niespożytkowany potencjał. Szkoda by było tego nie wykorzystać.

Jak już wspomniałem, gdzieś wcześniej, tooo szkoda... choćby dlatego, że przecież jednym z celów, (o którym gdzieś czytałem jeszcze przed wyborem na kanclerza) przez szanownego barona było zostanie właśnie kanclerzem. A z ciekawości, może warto rozważyć jednak ponowny start w wyborach? Chyba nigdzie nie ma zakazu, a osobiście widzę niespożytkowany potencjał. Szkoda by było tego nie wykorzystać.

Niestety nie mam wystarczającego zaplecza, żeby stworzyć coś więcej, niż kolejny rząd techniczny. Postaram się w miarę możliwości wspierać nowy rząd, ale też będę obserwował sytuację. Nie wykluczam, że w przyszłości będę ubiegał się ponownie o tę funkcję, ale już z bardziej zaufanymi współpracownikami i konkretniejszym programem. Myślałem, że wystarczy program ogólny, ogólne założenia i idee, a reszta będzie opierała się na rozsądnym odpowiadaniu na aktualną sytuację. Niestety, Sarmacja potrzebuje poważnej stymulacji, nie toczy się własnym torem.
Ale serdecznie dziękuję za miłe słowa! Pozostaję posłem, więc w dalszym ciągu pozostaję w głównym nurcie wydarzeń i postaram się godnie reprezentować swoich wyborców.

Wasza Książęca Mość,
Wysoka Izbo,

po przeanalizowaniu obecnego stanu prawnego, jak i decyzji wydanych na jego podstawie w przeszłości stwierdzam, iż przyjmuję informację o rezygnacji Kanclerza Księstwa Sarmacji Andrzeja Swarzewskiego z dniem 23.01.2019 r. Wobec zaistniałej sytuacji, na podstawie art. 26 ust. 1 Konstytucji Księstwa Sarmacji Sejm ma czas na podjęcie uchwały do 30.01.2019 r.

Tytułem uzasadnienia – art. 26 ust.1 Konstytucji mówi:

Książę powołuje Kanclerza na wniosek Sejmu wyrażony w drodze uchwały. Sejm podejmuje uchwałę w terminie siedmiu dni od dnia zwołania na obrady lub dnia rezygnacji Kanclerza.

W mojej opinii oznacza to, iż w przypadku rezygnacji Kanclerza, Sejm ma 7 dni na wybór kolejnego. Uważam zatem, iż tak naprawdę Kanclerz swoja rezygnację winien złożyć Sejmowi, nie zaś Księciu. Abstrahując jednak od tego – za dzień złożenia rezygnacji przyjmuję dzień, w którym Jego Książęca Mość poinformował o niej Prezydium Sejmu.

Pragnę też zauważyć, za tą interpretacją przemawia również dotychczasowa praktyka. Proszę zauważyć, że art. 26 ust.1 Konstytucji jest tożsamy co do treści z art. 30 ust. 1 Konstytucji Księstwa Sarmacji sprzed ujednolicenia przez JKW Helwetyka Romańskiego z dnia 24 marca 2016 r.

To właśnie na podstawie tożsamych przepisów JKW Defloriusz Dyman Wander, 22 lutego 2016, przyjął rezygnację JKW Roberta Fryderyka z urzędu Kanclerza i rozpoczął zgłaszanie kandydatur na urząd Kanclerza.

Wobec tego, zgodnie z moją interpretacją prawa, jak i doświadczeniami poprzedników, uważam, że rezygnacja jest skuteczna, a za chwilę rozpocznę wybór Kanclerza przez Sejm.