I Synod Teplicki

Rrozpoczęcie I Synodu Teplickiego.

Z zakrystii, równo o północy, wyszła pięknie ozdobiona, wręcz symetryczna procesja na czele z całą Liturgiczną Służbą Ołtarza idącą w kolejności według stopni. Wszędzie słychać wiernych śpiewających pieśń Veni Speator Spiritus.
https://m.youtube.com/watch?v=33XotuYs-io
Na końcu podąża Jego Ekselencja ksiądz Biskup Michał Anioł Piccolomini ubrany w złotą kapę, obok niego podąża ksiądz Tadeusz von Hippogriff-Brus. Po rozpoczęciu Mszy Świętej, ksiądz Tadeusz podchodzi pod ambonę i wypowiada mowę wstępną:

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!

Dziękuje Wam wszystkim za przybycie na to wielkie i ważne dla nas wydarzenie. Uważam, że bez Eucharystii nie mógłby się odbyć ten Synod. Będziemy się modlić za boże i owocne przeżycie tego czasu. To dziś Sarmaci mają okazję wyrazić swoje zdanie na temat ich relacji z duchowieństwem, jak i przyszłości Świętego Kościoła Rotryjskiego na tych ziemiach. To dziś każdy z nas może powiedzieć czego oczekuje od kapłanów, ale też dowiedzieć się co w zamian sami ofiarowują wspólnocie, w której mają zamiar podążać razem ku niebu. Po tym Synodzie, zostanie Stolica Apostolska poinformowana o Waszych planach, pomysłach, wizji. Na dzisiejszą okazję sam nowo obrany Patriarcha Klemens IV skieruje do nas słowo w liście duszpasterskim. Kochani, życzę Wam aby po tym Synodzie Wasza wiara wzrosła na tyle by móc przed ostatecznym pójściem do wiecznego reala powiedzieć sobie: Tak, ja zasłużyłem na ten wieczny odpoczynek i nie muszę się martwić o moją Sarmację, zrobiłem dla niej dużo, teraz przyszło młodsze pokolenie, które daj Bóg zrobi jeszcze więcej. Po zakończeniu Eucharystii, sakramentu życia każdego wierzącego zapraszam Was do otwartej dyskusji. Nie lękajmy się powiedzieć co mamy w sercu! Niech Bóg Wam błogosławi!

Potem Msza przebiegła jak być powinno. Na przeczytanie Ewangelii i wygłoszenie słowa po niej w imieniu następcy Świętego Pawła, ksiądz Tadeusz poprosił Ekscelencję Piccgolominiego o błogosławieństwo, które otrzymał. Przeczytał on fragment z Ewangelii Świętego Mateusza (Mt 9, 36 – 10, 8), mówiący o rozesłaniu Apostołów. Po jej przeczytaniu pozostał przy ambonie, by przeczytać wszystkim obecnym słowo Patriarchy Klemensa IV.

Umiłowani Siostry i Bracia!

Powodowani prośbą Przewielebnego Księdza Przeora Tadeusza von Hippogriffa-Brusa, pragniemy w tym szczególnym dla sarmackiego Kościoła dniu zwrócić się do Was ze swym pasterskim słowem.

Trudno w tak namacalny sposób dostrzec jedność Kościoła lokalnego, jak podczas organizowanych na jego potrzeby synodów. Uwidacznia się wtedy nie tylko jego hierarchiczna struktura, ale także wspólny cel - kolektywna praca na rzecz zbawienia dusz, podstawowa maksyma Kościoła brzmiąca; salus animarum suprema lex!

Wyjątkowo nas jednak raduje fakt, że Synod ów został zwołany w celu dysputowania o przyszłości Owczarni Chrystusowej w Księstwie Sarmacji. Wasze czcignodne i prastare Państwo samym sobą stanowi naukę dla duchowieństwa. Głosi bowiem swą historią, że ciężką i wieloletnią pracą można zbudować pomnik twardszy od spiżu - wielkie kulturowe dziedzictwo.

Tegoż właśnie Pan oczekuje od swych robotników zgromadzonych w Kościele, aby bez wytchnienia pracowali dla zbawienia dusz. Uczy nas bowiem Pismo, że ten, kto obficie wysiewa, obficie zbierze. Ten zaś, kto skąpo wysiewa, przeciwnie, zbierze niewiele. Trudno jest oczekiwać wielkich rezultatów, gdy wkład niewielki. Lecz pomimo tego, ze śmiałością można wyczekiwać wielkich owoców, gdy do spełnienia dzieła włożyliśmy całe swe serce. A to właśnie po owocach będziemy oceniani!

Żywimy nadzieję, że rozpoczynający się Synod będzie czasem wytężonej pracy na rzecz lokalnego i powszechnego Kościoła. Zapewniamy wszystkich Sarmatów, wierzących i niewierzących, o swej modlitwie i serdeczności, zachęcając jednocześnie do współtworzenia wielkiego dzieła, któremu od niemal dwunastu lat na imię Kościół Rotryjski.
Ślemy swe apostolskie błogosławieństwo i pozdrowienie,

+ Clemens PP. IV Datum Rotriae, apud S. Paulum, die XIX, mensis Iunius, anno Domini MMXIX, Pontificatus Nostri primo.

Eucharystię przyjęło większość obecnych wiernych. Na koniec ksiądz Biskup Micheangelo pobłogosławił cały zgromadzony lud tymi słowami:

In Nomine Patris + et Filii + et Spiritus Sancti + Amen

Po błogosławieństwie rozpoczął się I Synod Teplicki.

Umiłowani Bracia i Siostry!

Celem zwołania Synodu jest ustalenie, w jaki sposób ma działać nasz Kościół na terytorium Księstwa Sarmacji. Chciałbym w tym celu Wam przypomnieć, po co powstał Kościół Rotryjski i jaki jest jego cel. Odwołam się w tym celu do oświadczenia Patriarchy Piusa III z 6 grudnia 2013 r. Jego Świątobliwość wspomniał, że

Wspólnota Rotryjska w naszym mniemaniu ma służyć odwzorowaniu hierarchii i klimatu Kościoła katolickiego i niczemu więcej.

Nie występuje zatem ryzyko, o którym wspominało wiele osób, że Kościół nasz jest parodią religii, że może godzić w uczucia religijne itp. Chcemy tylko odwzorować klimat, a może przez to zachęcić mikronautów do głębszego poznania prawdziwego Kościoła i jego prawd wiary. Jako duchowni prezentujemy pobożne pieśni, obrazki, cytujemy kazania prawdziwych księży, lecz sami nie głosimy nauk, ani tym bardziej nie symulujemy nabożeństw. Takie czynności winny być surowo potępianie, i jako Prefekt Kongregacji Świętej i Powszechnej Inkwizycji, będę starał się tego strzec.

Dlatego w trakcie tych obrad pragnę się Was zapytać, w jaki sposób chcecie, żeby Kościół funkcjonował w waszym kraju? Jak mamy działać, aby nie naruszyć niczyich uczuć, ani nie sprzeciwić się woli Soboru Florenckiego I, który zakazał nam symulowania nabożeństw oraz prowadzenia ewangelizacji. Radźcie, a radźcie mądrze!

Michelangelo biskup Piccolomini SJ
Opat Teplicki

Wasza Ekscelencjo,
Wszyscy Czcigodni Duchowni,
Drodzy Współuczestnicy:

poniżej kilka moich refleksji. Pierwsze, co chcę zauważyć, zabrzmi jak banał, ale: aktywność musi być stała. Mieliśmy w KS kilka postaci, które po rozpoczęciu v-życia od razu ruszyły z dużą ilością inicjatyw, po czym czy to przez realiozę, czy przez uświadomienie sobie ogromu narzuconej sobie pracy, czy inne powody - z dnia na dzień zniknęli. Jestem przekonany, że nawet mniej inicjatyw, ale realizowanych po kolei, bez luk przyniesie KR wymierne korzyści.
Dwa: balans między regionami a centralą. Jeśli chodzi o ogólną aktywność, Sarmacja przechyliła się dość znacznie na stronę regionów. W samorządach jest wiele instytucji, których w centrali brak. Wobec tego dobrze by było, gdyby KR ustanowił stałe obchody czy święta na szczeblu ogólnokrajowym. Z jednej strony pozwoli to na bieżącą ocenę, ilu wiernych aktywnie angażuje się w działanie Kościoła, z drugiej będzie pośrednio korzystne dla państwa. Takich obchodów nie musi być kto wie ile, ale ułatwi to fakt, że wiele materiałów nie trzeba tworzyć, jak już wyżej wspomniano. Najprostszym takim świętem może być dzień początku działalności KR w Sarmacji.
Trzy: edukacja. Pożyteczne będzie stworzenie minikursu dla tych wiernych, którzy nie chcą od razu robić studiów z teologii, ale chcą się zapoznać z doktryną KR, jego systemem i z najważniejszymi punktami historii Rotrii.
Jeśli widziałbym jakieś zagrożenie dla wspólnoty, to niekoniecznie możliwością urażenia czyichś uczuć, ale prędzej otarciem się o przepisy, zakazujące promowania innych nacji. Wszyscy wiemy, że mikronacje cierpią na kryzys demograficzny, nawet jeśli nie ogłaszają z tego powodu stanu wyjątkowego, jak Dreamland. Natomiast sądzę, że koegzystencja zarówno z innymi wspólnotami w Sarmacji, jak i obywatelami/mieszkańcami nienależącymi do żadnej z nich nie będzie tak trudna. Mam jeszcze kilka innych myśli, ale najpierw rozważę je sam u siebie i w razie czego podzielę się.

Jak przebiega Synod?