Kawiarnia Pod Czarnym Elpingiem

- Proszę poczekać! Halo ? Halo ? Jest tam ktoś ?

Z rzuconej na bar słuchawki jeszcze chwilę dało się słyszeć nawoływania które jednak po chwili umilkły. Teodor został w kropce. Dostał konkretne zadanie i chciał się z niego wywiązać. Spakował najbardziej potrzebne przedmioty i wezwał taksówkę którą zamierzał pojechać na lotnisko.

W tym czasie Michał zdążył dotrzeć do portu niestety ale statek z towarzyszami odpłynął już dawno.
toteż Michał zamówił rejs na koszt polskiej ambasady prowadzonej przez Michała Franciszka Lubomirskiego Lisewicza.
I wyruszył w nieznane...

Teodor z pełną determinacją kontynuował swoją misję. Pytacie kim właściwie był Teodor ? Wiemy o nim niewiele a nawet gdyby było inaczej uszanowalibyśmy jego wolę pozostania w mgiełce tajemnicy. Aktualnie od jakiegoś roku mieszkał w Grodzisku i chwytał się różnych zajęć na prywatne i dobrze płatne zlecenia. Działał skutecznie i bez zbędnego rozgłosu toteż jego usługi nie wymagały ogłoszenia w gazecie ani jaskrawego neonu przy głównej ulicy. Stołeczne elity zawsze miały coś do załatwienia po cichu nawet jeżeli nie było to nic nikczemnego i informacje o dokonaniach naszego Zleceniobiorcy, jak o sobie lubił mówić, nieustannie krążyły od ust do ust robiąc mu reklamę wśród osób potencjalnie najbardziej zainteresowanych jego usługami.

Teodor nigdy nie działał w nadmiernym pośpiechu. Dnia wczorajszego gdy dotarł na lotnisko okazało się, że przez gęstą mgłę wszystkie przyloty oraz wyloty zostały odwołane. Gdyby był to film przygodowo-sensacyjny nasz bohater wykupiłby albo porwał jakiś samolot i poleciał pomimo zakazu. Jednak nie Teodor. Poczekał jak każdy inny i dzisiaj koło południa strumień szarych postaci, a w nim również i interesująca nas szara postać, wypłynął po udanym lądowaniu na płytę lotniska w Angemoncie.

- Teraz do kawiarni - powiedział do siebie w myślach
- Przepraszam, skąd odjeżdżają autobusy do centrum ? - zapytał kogoś wyglądającego na tamtejszego i skierował się we wskazanym kierunku.

Jadąc autobusem Teodor uważnie obserwował drogę i odniósł wrażenie, że Hasseland jest miejscem znacznie spokojniejszym niż Starosarmacja. Drogi jakby szersze, krajobraz przestronniejszy a samochodów znacznie mniej. Niestety z wiszących nisko szarych chmur zaczął padać deszcz co w wymiarze czysto estetycznym popsuło początkowe wrażenie.

- Dworzec, nareszcie. Dokąd teraz ?

Spojrzał na starą mapę Angemontu, kupioną tuż przed wylotem w Antykwariacie "Ślepy Mól", w poszukiwaniu ulicy Handlowej. Jednak pomimo najlepszych starań nigdzie nie mógł jej wypatrzyć.



- Co za licho ? Ehhh... koniec języka za przewodnika.
- Przepraszam, orientuje się Pan gdzie znajdę ulicę Handlową ? Nie ? Dziękuję i jeszcze raz przepraszam.
- Może Pani zna ulicę Handlową ? Nie mogę jej znaleźć na mapie. Nie ? Wielka Szkoda.

Krążył tak po mieście wypytując przechodniów jednak nie częściej niż co sto metrów by nie wzbudzać zbyt dużego zainteresowania. Czy ktoś pomoże ?

- Są dwie ulice Handlowe - powiedział wreszcie mężczyzna ubrany w azjatycki strój. - Jedna na naszym, razuryjskim Starym Mieście, Gouwu-jie, a druga na nowych osiedlach. O tej naszej mówią po prostu "Gouwu"...

Wreszcie ktoś coś wie ale ciągle nie wiele to pomaga.

- Dziękuje za tą cenną informację. Czy może mi Pan wskazać na tej o to nieprzydatnej mapie gdzie jest ta ... Guuowo ?

Teodor zwrócił się do mężczyzny starając się wymówić razuryjską nazwę ulicy Handlowej.

Niestety obcy mężczyzna tak jak niespodziewanie się pojawił tak szybko zniknął i szansa na odnalezienie kawiarni rozpłynęła się w powietrzu.

- Powietrze! Właśnie. - pomyślał Teodor

Skierował się na Rynek i stanął w jego centralnym punkcie. Zamknął oczy i skupił się na jedynym zmyśle jaki mógł mu pomóc - węchu. Przy każdym wdechu uważnie analizował nawet najsłabsze aromaty.

- Mokry pies, pijaczyna, ryby, kawa, teutońska zdrada ... wróć... kawa!

Uchwycił się delikatnie tego jednego jedynego zapachu i spokojnie za nim podążył,ostrożnie by nie zerwać wątłej nici jednym nieuważnym wdechem.

Najpierw wątła nić, później stalowy łańcuch aromatu zaprowadził Teodora wprost pod drzwi Kawiarni. Zaglądając przez witrynę nie dostrzegł w środku nikogo. Z przyzwyczajenia delikatnie nacisnął klamkę i drzwi ustąpiły. Najpewniej mężczyzna który w pośpiechu rzucił słuchawką wybiegł nie pamiętając o zamknięciu drzwi albo, co też możliwe, w kraju tym nie ma takiej potrzeby.

Teodor wchodząc do środka szybko ogarniał wzrokiem miejsca które trzeba będzie przeszukać. Nie było to jednak konieczne. Na jednej ze ścian Kawiarni wisiała olbrzymia, stylizowana na dawne czasy, mapa przedstawiająca liczne wyspy. Bez cienia wątpliwości oznaczone na mapie szpilkami i nitkami miejsca wskazywały cel wyprawy. Teodor zdjął mapę ze ściany, zwinął w rulon i ukrył za barem. Jest za duża by wynieść ją w biały dzień bez zwracania na siebie uwagi.

W środku sezonu zimowego kawiarnia znowu się ożywiła.

Przybyły z Shimontsen szachista w drodze na turniej wstąpił, aby pokazać gościom tajniki gambitu Evansa:
https://www.youtube.com/watch?v=xJyfkwj4z1k

Jakiś osiłek, siedząc nieco podpitym przy stoliku pod ścianą, twierdził, że jest zawodowym bokserem i właśnie zmierza na pojedynek z dziennikarzem jednej z angemonckich gazet sportowych, którego wyzwał.

Wieczorem do kawiarni weszła grupa zakutanych w płaszcze ludzi, wracających z ostatniej w tym dniu Mszy, jako że wypadał Popielec, aby się rozgrzać.

Elping przy barze uważnie wypatrywał, które twarze pojawiały się tu już kolejny raz, i taksował ich uczciwie. "Debiutanci" potrafili przepłacić za kawę czy trunek dwu-trzykrotnie, jeśli nie sprawdzili cennika, upchniętego gdzieś w kąt za barem.

Również wieczorem wpadł do kawiarni szlachcic Dornostyńczyk, aby nająć ludzi do wyegzekwowania siłą wyroku. Opowiadał o hrabii, który zajął zamek, należący do jego rodziny od pokoleń. Teraz miał w garści papier sądu, że zamek jest jego, ale trzeba to było jeszcze wykonać.
- "Łotrów w Angemoncie tylu jest, ile ziarn piasku w arenie, nie uwierzysz jednak, jak się drożą, gdy uczciwy człowiek potrzebuje wynająć ich łotrostwo." - odrzekł mu ktoś z sąsiedniego stolika.