Forum Centralne

Ustawa o wyzwoleniu tytulatury naukowej

w Ustawy Sejmu nr. 338 o edukacji i instytucjach nauki (DP poz. 10113)

Art. 1.

Art. 3 ust 1. w brzmieniu:
„Tytułami naukowymi są: magister net., doktor net. i profesor net., przy czym w dziedzinach technicznych tytuł uzupełnia się o słowo inżynier, medycznych — medycyny, a w dziedzinach artystycznych o słowo sztuki.”
Przyjmuje brzmienie
„Instytucje nauki autonomicznie ustalają brzmienie tytułów naukowych, które umieszczają w statucie. W przypadku braku statutu, uczelnia upublicznia spis wszystkich tytułów naukowych, które można na uczelni uzyskać.”

Art. 2.

W art. 3. Dodaje się ustęp 5 o brzmieniu
„Obywatel ma prawo do wyboru uczelni, której tytułem naukowym się posługuje, przy czym zawsze, zgodnie ze statutem danej uczelni lub powszechnie dostępnym spisem, jest to najwyższy nadany przez daną uczelnię tytuł naukowy.”

Wasza Książęca Mość
JO Radcy Naczelnej Izby Architektury
JO Marszałku
Wysoka Izbo

Nauka ostatnimi czasy co prawda wychodzi z mody, jednakże nie znaczy to, że nadal nie jest ważnym aspektem naszego mikronacyjnego życia. Uważam, że tytulatura naukowa obecnie nie należy do najbardziej rozbudowanych, nie daje dużych możliwości awansu ani szczególnego wyboru. Powyższa nowelizacja zmienia dwie rzeczy. Pierwszą z nich jest tak naprawdę zwiększenie puli tytułów naukowych do nieskończoności. Będzie on zależał jedynie od tego, jakie tytuły oferować będzie dana publiczna uczelnia. Dzięki temu nie będzie już bez znaczenia, na jakiej uczelni tytuł zdobędziemy – gdyż tytuł nie będzie równy tytułowi. Tak samo jak uczelnia nie będzie równa uczelni.

Drugą z nich jest możliwość wyboru przez obywatela uczelni, której tytułem będzie się posługiwać. Obecnie ustawa zakładała istnienie jedynie trzech tytułów – magistra net., doktora net. oraz profesora net. . Teraz tytulatura naukowa ma szansę się rozwinąć, co może spowodować, że hierarchia nie będzie jednakowa na każdej z uczelni i tytuł profesora net. może nie być najwyższym możliwym. Tak samo, na jednej z uczelni tytuł magistra net. może być już równy tytułowi profesora net. ze względu na istnienie niższych tytułów. Co więcej – tytuł magistra net. z prestiżowej uczelni może być o wiele bardziej wartościowy aniżeli profesora net. z niekoniecznie popularnej uczelni.

Tutaj mogą pojawić się wątpliwości, że powstaną niestworzone, kolokwialnie mówiąc głupie tytuły. Jednakże, Książę Sarmacji nadal zatwierdza, nadaje oraz odbiera tytuły naukowe, w związku z czym może on nie zgodzić się na przyznanie danego tytułu naukowego. Jest to co prawda marny wentyl bezpieczeństwa, ale mimo to wystarczająco skuteczny jak na obecne potrzeby. Jeżeli okaże się on być nieodpowiedni będzie można zastanowić się nad zwiększeniem – może nawet ponownym wznowieniem Rady Nauki, jako organu zatwierdzającego tytuły naukowe.

Poza tym prawdopodobnie ustawa będzie musiała zostać poruczona do realizacji Naczelnej Izbie Architektury, dlatego poniżej konieczna zmiana:

• Możliwość dodania do systemu tytułów naukowych innych niż magister net., doktor net. oraz profesor net. . O ile dobrze mi wiadomo, obecnie jest to lista rozwijana, z której JKM wybiera tytuł. Dlatego też wydaje mi się najlepszą opcją zamiana na pole tekstowe, w które JKM – jako osoba nadająca tytuł naukowy wpisuje dany tytuł.

Jednocześnie, jeżeli taka zmiana nie jest konieczna, ze względu na możliwość dodawania tytułów naukowych, bądź też zastosowane przy nadawaniu tytułów naukowych jest pole tekstowe, to zmiany w systemie informatycznym Księstwa Sarmacji nie są konieczne.

Przepisy dotyczące wejścia ustawy w życie sformułuję po uzyskaniu opinii Naczelnej Izby Architektury

Z wyrazami szacunku
/-/Alfred Fabian von Tehen-Dżek

Wysoka Izbo
WKM Joanno Izabelo
JO Rihanno
JO Prokruście

Nie bez powodu zdecydowałem się podjąć i przedstawić taką właśnie ustawę. Zarówno u nas, jak i w świecie realnym istnieje dana struktura zdobywania kolejnych poziomów wykształcenia. W przypadku świata realnego, który to staramy się symulować jest on rozgałęziony, rozbudowany. W przypadku naszej wirtualnej ojczyzny system ten jest prostoliniowy i skromny. Posiadamy tak naprawdę jedynie trzy tytuły, przy czym osiągnięcie najwyższego stopnia edukacji nie jest szczególnie wymagające - wystarczy jedynie trochę chęci oraz czasu. Każdy - dosłownie każdy może sięgnąć po tytuł profesora net. w miesiąc - o ile ma na to czas (i pieniądze). Nie bez powodu w Księstwie mamy rozbudowaną tytulaturę. Tak jak zauważył (co prawda w innej sprawie) JKM Konrad Jakub, rozbudowana tytulatura ma swoje zalety. Można stopniowo obserwować, w jaki sposób awansujemy, być dumni z tego, że przechodzimy z poziomu na poziom. Analogicznie do gier - wolimy takie, które mają pięćdziesiąt, a nie trzy levele. Jeżeli ograniczamy tytulaturę, ograniczamy tym samym kreatywność potencjalnych twórców, ograniczamy możliwości oraz ograniczamy atrakcyjność tej tytulatury, gdyż nie można się pochwalić unikalnością. W obecnej chwili możemy mieć 50% społeczeństwa będącą wysoką kadrą naukową (prof. net.) nie mając żadnej, lub prawie żadnej wiedzy, którą mogliby się podzielić. Co ma powiedzieć profesor net. z Teutońskiej Akademii Medycznej, który swój tytuł musiał opłacić mnóstwem pracy, gdy widzi, że na równi z nim stawia się profesor z Akademii Sclavińskiej, który musiał napisać 2 artykuły na wybrany przez siebie temat? Zauważyłem tendencję, że bez względu na to, co zostanie napisane, AS i tak nada tytuł, chociażby artykuł z wierzchu jedynie mówił o temacie, a realnie zagłębiał się w setkę niezwiązanych ze sobą wątków, albo miał 5 zdań i kilka obrazków.

Nie zgodzę się, że uczelnie powinny teraz dążyć do współpracy, a nie dzielić się, bo od kiedy ustawa o edukacji weszła w życie minął rok, jeżeli nie więcej. Gdzie jest ta współpraca? Ja jakoś jej nie widzę. Skoro jej nie ma, to po co ją trzymać, skoro można uczelnie poniekąd "zmusić" do rywalizacji i budowy wizerunku, a także do jego utrzymania. Kiedyś AS była naprawdę prestiżową uczelnią, to jest pewne, bez żadnego zawahania. Teraz już nie jest jednak tak wartościowa.

Zgodzę się z Jaśnie Oświeconymi, że namnożenie ilości tytułów może być niebezpieczne dla ich rangi, ale zastanówmy się - czy jak 50 czy nawet 75% społeczeństwa będzie posiadało tytuł profesora net. to co będzie bardziej prestiżowe - posiadanie tytułu i należenie do większości, czy może właśnie tytuł niższy, lub całkowity brak tego tytułu? Można uregulować ilość tytułów, to prawda. Można przekazać prowadzenie listy tytułów odpowiedniemu ministrowi, ale czy jest sens trzymać się kurczowo tylko tych trzech i patrzeć, jak ich wartość spada z dnia na dzień? Nie upieram się na wznawianiu Rady Nauki, jest to jedynie sugestia, tym bardziej nie sugeruję wznawiania RN w formie takiej, w jakiej funkcjonowała poprzednio - tylko tak jak mówiłem, 2-3 osoby, które decydowałyby o tym, czy tytuł taki i taki może zostać dopuszczony do obiegu w Księstwie Sarmacji.

Jednocześnie proszę o wydłużenie pierwszego czytania o 3 dni, gdyż w związku z poniższymi opiniami zamierzam złożyć autopoprawkę do projektu, a także uwzględnić owoce dyskusji, które w jej trakcie może urodzić.