SK/K/11/2008 - Korona (URM) vs Aleksander kaw. Nowak

[ariston z chios]

Odsyłacz: Wniosek o ukaranie Aleksandra kaw. Nowaka

Odraczam proces, do dnia 28 listopada 2008 roku, do godziny 20:00. Do tego czasu Oskarżony ma czas na złożenie oświadczenia i wyjaśnień w sprawie, a także jednoznacznego odniesienia się do aktu oskarżenia. Po upływie terminu proces będzie kontynuowany z pominięciem wyjaśnień Oskarżonego, które Mógłby złożyć przed rozprawą.

[ANowak]

Wysoki Sądzie !

Nie ma sensu się tłumaczyć, sprawa z góry jest przegrana, takie nastawienie i chęci.
Usługi , za które płacono z służbowego konta Biura Ministra bez teki Aleksandra kaw. Nowak (A7308) faktycznie i rzeczywiście były przeprowadzone przez firmy należące do mnie. Faktem jest, iż może taka sytuacja nie powinna mieć miejsca, jednak 2 lata temu stało się inaczej. Formalności w imieniu firm świadczących usługi dla Biura Ministra dokonywali pracownicy firm bez mojego udziału.
Na podstawie art. 7.3 Dekretu Księscia Sarmacji z mocą ustawy nr 478 o organizacji wymiaru sprawiedliwości deklaruję chęć doborwolnego poddania się karze. Proponuję karę najsurowszą (nie chce mi się szukać, jaka w tym wypadku to jest). I tak nie działam już w Sarmacji .
Jednocześnie odmawiam składania dalszych zeznań, wyjaśnień i odpowiedzi na pytania.

[ariston z chios]

Prawdę powiedziawszy mam silną potrzebę powołać biegłego, osobę fachową - która mogłaby mi wyjaśnić o co właściwie chodzi.
Oskarżony najpierw próbuje odwlec proces, uniemożliwić sądzenie Go z uwagi na kwestie formalne, następnie oczekuje odroczenia dla przygotowania obrony, a następnie Stwierdza:
- nieuchronność skazania? Ustawienie procesu? Oczywistość winy? Pokazowy wymiar procesu?
i łaskawie Godzi się na dobrowolne poddanie karze. I to w sytuacji gdy ja nadal nie rozumiem istoty zdarzenia, będącego faktyczną przyczyną oskarżenia. O jakim nastawieniu i chęciach mowa też nijak nie potrafię zrozumieć.
Proszę by oskarżenie precyzyjnie i jak najbardziej wyczerpująco odniosło się do skrawków wyjaśnień zawartych w wypowiedzi Oskarżonego - chcę poznać tło zdarzenia, prawdopodobną motywację, wiarygodność argumentów przytoczonych na obronę.
Mam zasadniczą wątpliwość - skoro Oskarżony faktycznie nie przebywa i nie prowadzi w Sarmacji jakiejkolwiek działalności - czemu miało służyć przywłaszczanie środków finansowych? Czy Oskarżenie zbadało wątek zaniedbania, niedopełnienia obowiązków? Co z odpowiedzialnością osób zobowiązanych do kontroli finansów sarmackich? Czy ktokolwiek personalnie odpowiada za niedopełnienia nadzoru? Żądam wyjaśnień, szczegółowej wypowiedzi - chciałbym poznać zdanie Oskarżenia.
Oskarżony przyznaje że:
usługi , za które płacono z służbowego konta Biura Ministra bez teki Aleksandra kaw. Nowak (A7308) faktycznie i rzeczywiście były przeprowadzone przez firmy należące do mnie. Faktem jest, iż może taka sytuacja nie powinna mieć miejsca, jednak 2 lata temu stało się inaczej. Formalności w imieniu firm świadczących usługi dla Biura Ministra dokonywali pracownicy firm bez mojego udziału.
Proszę o wypowiedzenie się w tej sprawie - Oskarżenia, osób sprawujących w tamtym czasie bezpośredni nadzór nad budżetem Sarmacji - kto, kiedy i dlaczego przyznał Oskarżonemu w/w środki finansowe? Kto i kiedy o nich "zapomniał"?
Po tych wyjaśnieniach może zrozumiem co się stało? Postawy Oskarżonego nie rozumiem, co tym bardziej potęguje moje wątpliwości - bowiem, nie wiem czemu miałoby służyć gromadzenie środków materialnych z których nijak nie można skorzystać,i które do niczego się nie przydadzą...

Wysoki Sądzie,

Odnosząc się do próśb i pytań Wysokiego Sądu:

(1) Proszę by oskarżenie precyzyjnie i jak najbardziej wyczerpująco odniosło się do skrawków wyjaśnień zawartych w wypowiedzi Oskarżonego — chcę poznać tło zdarzenia, prawdopodobną motywację, wiarygodność argumentów przytoczonych na obronę.

Oskarżony pisze „Usługi, za które płacono z służbowego konta Biura Ministra bez teki Aleksandra kaw. Nowak (A7308) faktycznie i rzeczywiście były przeprowadzone przez firmy należące do mnie. Faktem jest, iż może taka sytuacja nie powinna mieć miejsca, jednak 2 lata temu stało się inaczej. Formalności w imieniu firm świadczących usługi dla Biura Ministra dokonywali pracownicy firm bez mojego udziału”.

Są to oczywiste brednie. Oskarżony zaczął dysponować środkami przelanymi z konta Korony (maj 2007 r.) długo po tym, gdy sprawował funkcję ministra bez teki — do 19 września 2006 r. (i jakiekolwiek funkcje rządowe — do 16 marca 2007 r., jeżeli dobrze sprawdzam źródła w Dzienniku Praw). Mówiąc krótko, liczył na to, że o pieniądzach nikt nie pamięta (tu miał rację), i że nikt tego nie nigdy sprawdzi (tu się pomylił). Nie było żadnych usług, istniały one tylko w tytułach przelewów.

Ciąg przyczynowo–skutkowy jest jasny i precyzyjny. Oskarżony wyprowadził najpierw pieniądze na osobne konto. Gdy zakończył swoją karierę rządową (w jej trakcie pieniądze leżały na koncie nietknięte) nie zwrócił ich, lecz ukradł, poprzez fikcyjne przelewy (opisane w akcie oskarżenia) mające swój finał na jego koncie prywatnym. Motywacja była, oczywiście, finansowa. Wiarygodność argumentacji oskarżonego jest żadna.

Nie mam bladego pojęcia, co oskarżony próbuje przekazać przez słowa „Formalności w imieniu firm świadczących usługi dla Biura Ministra dokonywali pracownicy firm bez mojego udziału” (nawet zakładając, że próbuje on przekonać sąd, że jakiekolwiek usługi w ogóle były świadczone).

(2) Mam zasadniczą wątpliwość — skoro Oskarżony faktycznie nie przebywa i nie prowadzi w Sarmacji jakiejkolwiek działalności — czemu miało służyć przywłaszczanie środków finansowych?

Oskarżony ukradł środki w czasie, gdy faktycznie przebywał i prowadził w Sarmacji działalność. Dwa miesiące przed tym, gdy zaczął nimi „obracać” był Podkanclerzym. Od tego czasu minęło jednak ponad półtora roku… w tym czasie przestał on uczestniczyć w życiu Sarmacji.

(3) Czy Oskarżenie zbadało wątek zaniedbania, niedopełnienia obowiązków? Co z odpowiedzialnością osób zobowiązanych do kontroli finansów sarmackich? Czy ktokolwiek personalnie odpowiada za niedopełnienia nadzoru? Żądam wyjaśnień, szczegółowej wypowiedzi — chciałbym poznać zdanie Oskarżenia.

Oskarżenie badało tę sprawę, jednak nie doszło do żadnych, konkretnych wniosków, które mogłyby skutkować podjęciem czynności urzędowych. Od czasu wyprowadzenia środków upłynęła znaczna ilość czasu. Nie jest możliwe precyzyjne wskazanie jednej, konkretnie odpowiedzialnej zaniedbania osoby — można tu wskazać wszystkich bez wyjątku kolejnych Ministrów Finansów i Gospodarki. W największym stopniu odpowiedzialność ponoszą jednak zdaniem Oskarżenia ci, którzy mogli na bieżąco kontrolować stan konta korona-skarb w sierpniu 2006 r., gdy wyprowadzono z niego środki.

24 czerwca 2006 r. urząd MFiG objął obecny Jakub hr. Bakonyi — http://prawo.sarmacja.org/akt,540.html. 15 lipca 2006 r. oskarżony został powołany na funkcję Wiceministra Finansów i Gospodarki — http://prawo.sarmacja.org/akt,579.html, którą to funkcję pełnił do 23 lipca 2006 r. — http://prawo.sarmacja.org/akt,586.html. Być może w tym okresie poznał hasło dostępu do konta „korona–skarb”, tego oskarżenie nie jest w stanie ustalić. 1 sierpnia 2006 r. oskarżonego powołanego na funkcję ministra bez teki — http://prawo.sarmacja.org/akt,594.html, zaś 2 sierpnia 2006 r. otrzymał on upoważnienia związane z (zakończonym niepowodzeniem) tworzeniem Akademii Unisławowskiej — http://prawo.sarmacja.org/akt,598.html. W kolejnym rządzie, 19 września 2006 r., już po wyprowadzeniu środków, oskarżony objął urząd Ministra Finansów i Gospodarki — http://prawo.sarmacja.org/akt,688.html, więc siłą rzeczy sam swoich działań nie skontrolował… Pełnił tę funkcję do 1 grudnia 2006 r. — http://prawo.sarmacja.org/akt,818.html, kiedy to zastąpił go Mateusz mar. Gawenda.

Ponieważ jednak nigdy nie było praktyką w rządzie dokonywanie ścisłej kontroli kont (tego typu przestępstwo jest wedle mej najlepszej wiedzy drugim w historii całego Księstwa), trudno jest obarczać odpowiedzialnością mar. Gawendę, a w tym większym stopniu jego następców. Jedynym, który mógłby ewentualnie (co do czego oskarżenie nie jest przekonane, ponieważ fakt powołania wiceministra implikuje przekazanie mu zakresu obowiązków…) odpowiedzieć jest hr. Bakonyi jako Minister Finansów i Gospodarki w chwili rozpoczęcia popełnienia czynu zabronionego. Jednakże — wówczas, czyli w sierpniu 2006 r. pieniądze przelano jedynie na osobne konto o „urzędowej” nazwie, zaś „faktyczna” kradzież nastąpiła dopiero w maju 2007 r.

Proszę o wypowiedzenie się w tej sprawie — Oskarżenia, osób sprawujących w tamtym czasie bezpośredni nadzór nad budżetem Sarmacji — kto, kiedy i dlaczego przyznał Oskarżonemu w/w środki finansowe? Kto i kiedy o nich „zapomniał”? Po tych wyjaśnieniach może zrozumiem co się stało?

Oskarżenie wnosi o powołanie na świadka JKW Jakuba hr. Bakonyi, ówczesnego Ministra Finansów i Gospodarki.

[ANowak]

Oskarżony wypowiedział się w sprawie i oświadczeniem z dnia 28 listopada 2008 roku odmówił składania dalszych zeznań, wyjaśnień i odpowiedzi na pytania jednocześnie dobrowolnie poddając się karze, dlatego w ocenie oskarżonego przewód sądowy został (a bynajmniej w ocenie oskarżonego powinien zostać) zamknięty, a sprawa dochodzenia winy osób odpowiedzialnych za nadzór służbowy nad kontami korony winna prowadzona być w oddzielnym postępowaniu (poprzedzonym postępowaniem przygotowawczym), gdyż akt oskarżenia w niniejszej sprawie ogranicza się jedynie do osoby użytkownika o ID A7308.

[ariston z chios]

1. deklaruję chęć doborwolnego poddania się karze. Proponuję karę najsurowszą (nie chce mi się szukać, jaka w tym wypadku to jest). I tak nie działam już w Sarmacji .
Sąd nie czuje się przekonany stwierdzeniem - deklaruję chęć dobrowolnego poddania się karze. Oskarżony nie robi Sądowi łaski, skorzystanie przez uprawnionego z uprawnienia wymaga spełnienia określonych przesłanek
Skład orzekający może przychylić się do zgodnego wniosku oskarżonego i oskarżyciela o dobrowolne poddanie się karze przez oskarżonego; rozprawy nie przeprowadza się
Jak pewnie Oskarżony zauważył dla nie przeprowadzania rozprawy i uznania możliwości dobrowolnego poddania się karze przez Oskarżonego konieczne jest Jego porozumienie z oskarżeniem - zgodny wniosek stron. Ponieważ nie został spełniony w/w warunek, a postawa Oskarżonego charakteryzuje się wciąż pomimo upomnienia, bezczelnością i ciągłym dążeniem do pouczania Sądu, czemu niestety nie towarzyszy tak merytoryczna jak i choćby retoryczno-erystyczna biegłość w przedstawianiu argumentów, ponieważ Oskarżony wyraźnie chciałby stosowania wobec Niego prawa w brzmieniu którego Sąd nie zna, a którego Oskarżony nie potrafi przytoczyć - chciałem wyraźnie stwierdzić - że ja na pewno nie przychyliłbym się do zgodnego wniosku stron i tylko przegłosowany przez pozostałych Sędziów składu orzekającego musiałbym zaakceptować dobrowolne poddanie się karze przez Oskarżonego. Do tego jednak czasu rozprawa będzie kontynuowana, wedle uznania przewodniczącego składu orzekającego, w taki sposób w jaki przewodniczący uzna - a ponieważ nie zauważyłem by był nim Oskarżony, więc proponuję zachować proporcje wynikające ze stanu rzeczy.
2. Powołuję na świadka w kwestii złożenia powyżej zarysowanych przez Oskarżonego oraz oskarżenie kwestii wielce szacownego JKW Jakuba hr. Bakonyi, i proszę władze wykonawcze o zwiększenie prawdopodobieństwa udziału w/w wielce czcigodnego Świadka w procesie.

Wysoki Sądzie,

JKW Jakub hr. Bakonyi został poinformowany o wezwaniu na świadka poprzez komunikator Gadu–Gadu.

Wysoki Sądzie!

Zadaniem, jakie powierzyłem Oskarżonemu było zarządzanie wypłatą pensji funkcjonariuszy publicznych, kredytami państwowymi oraz dofinansowaniami MFiG. Oskarżony część tych obowiązków (bez kredytów, którymi zajmował się P. Staszek) pełnił - z mojego upoważnienia i pod ścisła kontrolą (jako że UZYSKAŁ dostęp do państwowych rachunków bankowych) - już (przynajmniej) od 26 czerwca 2006 r. Powodem takiego stanu rzeczy był fakt, iż Oskarżony nie posiadał wtedy jeszcze obywatelstwa sarmackiego.

Gdy tylko je uzyskał, mając na uwadze fakt, że wspomniane obowiązki wypełniał bez najmniejszych zastrzeżeń - dnia 15 lipca został formalnie powołany na Wiceministra. Formalnie również został z tej funkcji odwołany 23 lipca. Nie jestem w stanie przypomnieć sobie motywów takiej decyzji, jednak - jeśli pamięć mnie nie zawodzi - nie miało to żadnego związku z jakością wykonywanych zadań, a najpewniej jedynie z decyzją samego Oskarżonego i ustaleniami wewnętrznymi Rządu, na co wskazywałby niedługi okres czasu, po jakim objął w nim kolejną funkcję.

O fakcie defraudacji państwowych środków finansowych dowiaduję się dopiero teraz. W momencie, kiedy jej dokonano w Ministerstwie była tylko jedna osoba uprawniona do zarządzania budżetem sarmackim - byłem nią ja. Prawdopodobieństwo jakichkolwiek przekrętów - przez wzgląd na reputację i zaufanie, jakim darzyłem resztę uprawnionych osób - było nikłe, więc kontrole z mojej strony, przyznaję się, były dość powierzchowne. Zasadniczo, kontrolą budżetu - przynajmniej w zakresie statystyk - zajmował się Kanclerz Poleszczyk.

Tak czy inaczej, mogę - mimo stosunkowo niewielkiej wiedzy o samym przestępstwie - oświadczyć, iż Oskarżony w okresie mojego urzędowania nie świadczył dla Ministerstwa bądź Państwa żadnej z usług, których nazwy widnieją w tytułach przelewów z załączonego materiału dowodowego, a które - w związku z takim, a nie innym przebiegiem sytuacji - musiałyby być właśnie w tym czasie świadczone. Nigdy nie wyraziłbym zgody na taki przelew bez stosownej dokumentacji.

Tyle jestem w stanie powiedzieć na ten temat.

[ariston z chios]

Zwracam się do Oskarżenia z pytaniem czy w powyższej sytuacji popiera wniosek Oskarżonego o dobrowolne poddanie się karze i wymierzenie najwyższego wymiaru kary bez przeprowadzania rozprawy?

Wysoki Sądzie,

Mam wrażenie, że rozprawa tak czy inaczej się odbyła… Niemniej, oskarżenie nie przychyla się do wniosku.

Po pierwsze — oskarżenie nie wnosiło o najwyższy, możliwy wymiar kary.
Po drugie — oskarżenie dopuszcza możliwość zmiany przez Wysoki Sąd kwalifikacji prawnej zarzucanego czynu z przestępstwa kradzieży na przestępstwo przywłaszczenia.