Projekt uchwały upamiętniającej

Uchwała Sejmu ws. uczczenia rocznicy Wandejskiego Czerwca

Sejm Księstwa Sarmacji,

• kierując się poczuciem sprawiedliwości społecznej;
• podkreślając bliską wszystkim Sarmatom wartość zgody narodowej;
• widząc potrzebę umacniania pamięci historycznej;
• chcąc upamiętnić brzemienne w skutki, a zarazem tragiczne dla demokracji Sarmackiej wydarzenia tzw.
• Wandejskiego Czerwca;

postanawia o:

• pełnym rehabilitowaniu i uznaniu zasług osób represjonowanych w tym okresie - w szczególności bezprawnie aresztowanych obywateli wandejskich: mandragorów Piotra Khanda i Michasia Winnickiego, towarzyszy Aleksandra Kellera, Anarchii Napalma Peruna oraz Pauliny Wileńskiej;
• uczczeniu pamięci ofiar Wandejskiego Czerwca, w tym przede wszystkim niezrównanego rabbiego Elijahu Rosenkranza, minutą ciszy;
• potępieniu wszystkich zaangażowanych w działalność junty znanej jako Komitet Odrodzenia Narodowego oraz członków nieformalnego stowarzyszenia znanego pod nazwą Klub Świętego Bazylego, jako działających wbrew interesowi i jedności Państwa;

Wasza Książęca Mość,
Towarzysze i Towarzyszki!

Rzeczywistość w której żyjemy, rzeczywistość po wielkim kryzysie abdykacyjnym, dobitnie nam wskazuje, że nie wolno zapominać o historii by budować przyszłość wolną od błędów i zrealizowanych zagrożeń przeszłości. Dlatego wracajmy nieustannie pamięcią do tych nawet i tragicznych wydarzeń przeszłości, by wykuwać szczęśliwszy los. Choć wiem, że wydarzenia Wandejskiego Czerwca, mimo upływu lat, budzą wciąż emocje i są kontrowersyjne, to wierzę, że będziemy się potrafili wznieść ponad podziały i należycie wspomnieć te zamierzchłe wydarzenia.

Chwała Bohaterom o Wolność i Sprawiedliwość walczącym!

pełnym rehabilitowaniu i uznaniu zasług osób represjonowanych w tym okresie - w szczególności bezprawnie aresztowanych obywateli wandejskich: mandragorów Piotra Khanda
...
Rzeczywistość w której żyjemy, rzeczywistość po wielkim kryzysie abdykacyjnym, dobitnie nam wskazuje, że nie wolno zapominać o historii by budować przyszłość wolną od błędów i zrealizowanych zagrożeń przeszłości.

Fajna happeningowa inicjatywa z takim upamiętnianiem. Ale bardziej na upamiętnienie zasługuje Naród Księstwa Sarmacji który doświadczył:

a) tragicznego w skutkach (czy też ich braku) panowania Mandragora Michasia Winnickiego
b) kryzysu abdykacyjnego w wykonaniu Mandragora Piotra Khanda

Nie róbmy ofiar z oprawców.

a) tragicznego w skutkach (czy też ich braku) panowania Mandragora Michasia Winnickiego
b) kryzysu abdykacyjnego w wykonaniu Mandragora Piotra Khanda

Nie róbmy ofiar z oprawców.

Czemu by nie, ale to przy innych okazjach To, że później rola tych osób była inna, nie zmienia tego co miało miejsce wtedy. Co do Piotra Khanda, to właśnie ja złożyłem zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa, więc wasze upominanie jest inwalidą

wypowiedź przedstawiciela samorządu

Primo: mandragor Michaś Winnicki był kiepskim Księciem i sam zainteresowany się od tego nie uchyla. Aczkolwiek, moim skromnym zdaniem, jako niezbyt aktywny pomost ku władztwu P2G, uchował on Sarmację od megażałosnego końca, jakim byłaby wygrana diuka Skarbnikowa w elekcji.

Secundo: przypominam, że ze Złotej Wolności zrezygnował obecnie rządzący Książę. Tak zapewniał mnie Piotr II Grzegorz, a Mikołaj Jan do tej pory na takie zarzuty w żaden sposób nie odpowiedział (choć do najróżniejszych uwag na temat początków swojego panowania się ustosunkowywał), tak więc nie widzę żadnych powodów żeby Khandowi nie wierzyć.

Wreszcie tertio: Wandejski Czerwiec nie jest, wbrew nazwie, świętem wandejskim. To wszystkie postępowe (antykefaszystowskie, w ówczesnym rozumieniu kefaszyzmu wciąż jeszcze jako kompletnego zamordyzmu) siły, opowiedziały się wówczas przeciw szarganiu sarmackich wartości (przypominam: Veritas omnia vincit). Jedne pasywnie, tylko nie popierając bazylian, inne aktywnie, na dłużej lub krócej przenosząc się do MW. Zwracam uwagę na to, że zazwyczaj był to wybór tylko polityczny, a nie narodowy − pamiętajmy że mamy do czynienia cały czas z jednym narodem (a dwoma sarmackimi państwami). Nie da się ukryć że ostatecznie zwyciężyły w politycznym życiu sarmackim te wartości, które wtedy kierowały stroną wandejską: przywiązanie do sprawiedliwości, uczciwości i prawa, przejrzystość, suwerenność Narodu i obecnie to one zajmują poczesne miejsce w systemie prawnym i w przestrzeni publicznej w ogóle. Dlatego święto jest jak najbardziej na miejscu i powinno znaleźć swoje miejsce w sarmackim życiu publicznym.

Wysoka Izbo!

...uchował on Sarmację od megażałosnego końca, jakim byłaby wygrana diuka Skarbnikowa w elekcji.

Rozumiem, że tow. Pupka przeżył osobiście okres panowania diuka Skarbnikowa w alternatywnej rzeczywistości i stąd czerpie wiedzę na temat "megażałosnego końca" Sarmacji.
Niestety - muszę towarzysza zmartwić. Znajdujemy się w Sejmie Księstwa Sarmacji, a nie w szpitalu psychiatrycznym. Nikt tutaj nie umie towarzyszowi pomóc.

Nie da się ukryć że ostatecznie zwyciężyły w politycznym życiu sarmackim te wartości, które wtedy kierowały stroną wandejską: przywiązanie do sprawiedliwości, uczciwości i prawa, przejrzystość, suwerenność Narodu i obecnie to one zajmują poczesne miejsce w systemie prawnym i w przestrzeni publicznej w ogóle.

Faktycznie nie da się ukryć, że wymienione przez towarzysza wartości zwyciężyły. Do dzisiaj mam jednak poważną wątpliwość, czy w 2007 roku przyświecały one dokładnie całej wandejskiej stronie.

Wielmożny Panie Marszałku
Wysoka Izbo!

Jako senator chciałbym zabrać głos.

Wysoka Izbo!


Rozumiem, że tow. Pupka przeżył osobiście okres panowania diuka Skarbnikowa w alternatywnej rzeczywistości i stąd czerpie wiedzę na temat "megażałosnego końca" Sarmacji.
Niestety - muszę towarzysza zmartwić. Znajdujemy się w Sejmie Księstwa Sarmacji, a nie w szpitalu psychiatrycznym. Nikt tutaj nie umie towarzyszowi pomóc.

Towarzysz Pupka wyraził swoją opinię, można się zgadzać z nią lub nie.
Sądząc po niskim tonie powyższej wypowiedzi, to JO diukowi należy przypomnieć, że znajdujemy się w Sejmie Księstwa Sarmacji. W 2013, nie 2007 roku.

Faktycznie nie da się ukryć, że wymienione przez towarzysza wartości zwyciężyły. Do dzisiaj mam jednak poważną wątpliwość, czy w 2007 roku przyświecały one dokładnie całej wandejskiej stronie.

Być może nie. Może dobrze by było, gdyby Churał podjął podobną uchwałę, w której przyzna błędy strony wandejskiej. Nadal nic nie stoi na przeszkodzie przyznaniu, że po stronie sarmackiej doszło do naruszeń.

Wstydzę się, że byłem jednym z bazyliszków. Dzięki Bravu i Wandzie krótko.
Z całą stanowczością popieram punkt dotyczący potępiania i bazyliszków i KON.

Wasza Książęca Mość,
Wysoka Izbo,

Na podstawie art. 4 ust. 2 Regulaminu Sejmu zarządzam pierwsze czytanie projektu, które potrwa do soboty, 15 czerwca, do godziny 22.00.

(—) Markus wicehrabia Arped-Iwanowicz.

znajdujemy się w Sejmie Księstwa Sarmacji. W 2013, nie 2007 roku.

To może JO diuk wyjaśni mi na czym polega istotna różnica?

Nadal nic nie stoi na przeszkodzie przyznaniu, że po stronie sarmackiej doszło do naruszeń.

Po co ten eufemizm? Ja uczestniczyłem w regularnym zamachu stanu, a nie w jakichś "naruszeniach".

To może JO diuk wyjaśni mi na czym polega istotna różnica?

Różnica jest taka, że Sejm nie jest słupią farmą JO diuka, a o standardy wypowiedzi w Sejmie toczono ostatnimi czasy ciężkie batalie.

Po co ten eufemizm? Ja uczestniczyłem w regularnym zamachu stanu, a nie w jakichś "naruszeniach".

Nie musi mi JO diuk przypominać, pamiętam Wasze dokonania zbyt dobrze. Z drugiej jednak strony to dobrze, że uświadomił JO diuk młodsze pokolenie z kim ma do czynienia. Pech dla JO diuka, że zamachy stanu nie są w modzie.

Różnica jest taka, że Sejm nie jest słupią farmą JO diuka, a o standardy wypowiedzi w Sejmie toczono ostatnimi czasy ciężkie batalie.

JO diuk walczy o "standardy wypowiedzi" obrażając mnie i przy okazji posłów minionych kadencji Izby Poselskiej Sejmu. Zakładam, że ta skrajna nikczemność jest powodowana kompleksami JO diuka.

Z drugiej jednak strony to dobrze, że uświadomił JO diuk młodsze pokolenie z kim ma do czynienia.

Teraz pozostaje tylko uświadomić to młodsze pokolenie kim na prawdę jest Marszałek Dworu.