Rozporządzenie o tytułach - projekt

Zachęcam do zapoznania się z projektem rozporządzenia w sprawie tytułów szlacheckich i arystokratycznych. Wstępny projekt zaprezentowałem Radzie Książęcej, naniosłem poprawki, które wynikały ze zgłaszanych uwag.

Cel regulacji
Są dwa słabe punkty dzisiejszych unormowań:
a) nieciekawa droga awansu dla diuków,
b) odwrócona piramida tytułów.

Główne niebezpieczeństwo
Problem inflacji tytułów można byłoby łatwo rozwiązań wprowadzając ich reset. Korona chce tego uniknąć. Proponowane rozwiązanie pozwala na osiągnięcie zamierzonych celów, bez odbierania dotychczasowych tytułów.

Odwrócona piramida
Regulacja pozwoli na powolne dojście etapami do sytuacji gdy odwrócony trójkąt struktury szlacheckiej stanie się prostokątem. Idealnym rozwiązaniem byłaby piramida, ale jest ono nierealne bez znacznego polepszenia demografii i dalszej nowelizacji regulacji prawnej w przyszłości.

W projekcie problem odwróconej piramidy rozwiązano wprowadzając skomplikowaną (ale wiążącą tylko Księcia) metodę ruchomych "widełek" wsi lennych, przewidzianą dla poszczególnych tytułów. Jednoczesnej projekt przewiduje, że posiadanego tytułu szlacheckiego nie traci się, nawet jeżeli funkcjonują w systemie nowe "widełki" wsi lennych, a posiadacz tytułu nie spełnia nowych wymagań. Odchodzi się zatem od ścisłego powiązania tytułu z wsiami lennymi. Powiązanie to funkcjonuje tylko na etapie nadawania tytułu.

Problematyka diuków
Dodano dwa wyższe, kwalifikowane tytuły diuków: diuka-starostę i diuka-wojewodę.

Diukowie wojewodowie (według symulacji obecnie dwie osoby) tworzyliby Senat a wśród diuków starostów byłby wybierani byliby senatorowie równi liczbie diuków-wojewodów, pomniejszonej o 1 (według symulacji obecnie byłby to jeden diuk-starosta).

Kompetencje Senatu ograniczają się do wyrażania zgody na odebranie tytułów, wsi i lenn. Są niewielkie, ale mogą stanowić szansę na wypróbowanie instytucji Senatu w zaproponowanym składzie, przed wprowadzeniem ewentualnych kompetencji Senatu w przyszłości. Nawet jeżeli obecnie Senat nie jest ciałem niezbędnym, to spełni przynajmniej jedną funkcję - pozwoli na ciekawy kształt góry drabiny feudalnej.

Zdaję sobie sprawę, że projekt może budzić kontrowersje. Przypominam sobie, że wprowadzenie obecnego systemu, które przypadło mojej osobie, podczas poprzedniego panowania, także wzbudzało niekiedy znaczny protest. Obecny system nie przystaje do współczesnej demografii, stąd potrzeba, nawet niepopularnych, zmian. Rolą Księcia jest je proponować.

Z drugiej strony jednak, uznałem, że publiczne konsultacje w tym zakresie są niezbędne.

Plik do pobrania: http://innuendo.sarmacja.org/szlachta.pdf

Piotr II Grzegorz
książę

Wasza Książęca Mość,

Dzięki proponowanym zmianom zaistnieje systemowa motywacja arystokratów do utrzymywania aktywności i nieosiadania na laurach. Z drugiej strony dzięki ruchomym widełkom wsi lennych i ponownych przeliczeniach przy nadaniach, system będzie dynamiczny i niezabetonowany.

(To trochę jednak niesprawiedliwe, że po dłuższej nieobecności nadal jestem tak wysoko w drabinie.)

Wasza Książęca Mość,

Projekt wydaje się bardzo przemyślany, przejrzysty i słuszny. Mam nadzieję, że zostanie przyjęty. Mam tylko kilka uwag, które chciałbym zgłosić.

1. Nie do końca podoba mi się utrata tytułów wskutek nieobecności / utraty obywatelstwa (art. 6 ust. 1 pkt 1 in fine i art. 6 ust. 4 projektowanego rozporządzenia). Posiadanie tytułów jest nierozerwalnie związane z jakimiś zasługami dla Księstwa - te zasługi miały miejsce i aktywność czy posiadanie lub nie obywatelstwa tego nie zmienią. Zasługi to fakt - wydarzenie z przeszłości, którego nie zmieni teraźniejszość. Skoro ktoś te zasługi miał, to odbieranie mu tytułu dlatego, że nie ma już obywatelstwa - jest zakłamywaniem rzeczywistości. Taka osoba, co logiczne, nie uzyska nowych wsi i tytułów - będzie stała w miejscu. Ale nikt nie odbierze jej tego, co wcześniej robiła dla Księstwa. I za te działania, które niegdyś zostały uhonorowane, należy się tej osobie pamięć - w postaci zachowania tytułów.

2. Bardzo ogólnikowe przepisy dotyczące pozbawiania tytułów - rażące uchybianie honorowi. Czym jest to uchybianie? Kiedy ma ono rażący charakter? Zrezygnowałbym z możliwości odebrania tytułu przez Księcia. Argumentacja z punktu pierwszego znajduje zastosowanie również tutaj - skoro ktoś miał zasługi, to odbieranie tytułu byłoby zakłamywaniem rzeczywistości. Nie nadawajmy nowych tytułów danej osobie - ale nie udawajmy, że nie miała zasług wcześniej, wszak przecież musiała za coś te tytuły dostać. Możliwość odbierania tytułów przez TK jest okej - popełnienie przestępstwa uchybia honorowi w sposób rażący.

3. Bardzo daleko idące regulacje, w szczególności dotyczące przesłanek odbierania tytułów i organizacji Senatu, skłaniają mnie do refleksji, że kwestie ujęte w projekcie powinna regulować ustawa.

WKM,

na wstępie podpisałbym się pod ostatnim punktem @BrunonKrasnodebski co do regulacji tego ustawowo.

Co do tytułów rzadko się wypowiadam, bo trochę lepszą perspektywę mają ci, którzy stoją już nieco wyżej w hierarchii, natomiast popieram takie projekty, które by zmierzały ku temu, żeby posiadane tytuły odzwierciedlały to, co się robi teraz.

To, na co sceptycznie patrzę, to powołanie Senatu. Nie wiem, jakie są plany dot. jego przyszłości, ale np. lepiej by było, żeby proces stanowienia prawa znajdował się w całości w rękach instytucji, które są w pełni i bezpośrednio wybieralne przez obywateli (także w aspekcie biernego prawa wyborczego). W proponowanej formie Senat może być przydatnym organem przy księciu, ale problem pojawi się w razie chęci rozszerzenia jego uprawnień.

1. Nie do końca podoba mi się utrata tytułów wskutek nieobecności / utraty obywatelstwa (art. 6 ust. 1 pkt 1 in fine i art. 6 ust. 4 projektowanego rozporządzenia). Posiadanie tytułów jest nierozerwalnie związane z jakimiś zasługami dla Księstwa - te zasługi miały miejsce

Jeżeli na projekt spojrzy się szeroko, to obok instytucji odbierania tytułu na skutek zrzeczenia się obywatelstwa lub odebrania go z innej przyczyny niż systemowa nieaktywność, nie funkcjonuje instytucja odbierania wsi lennych. Inaczej mówiąc - wsie lenne pozostają. W przypadku powrotu na łono szlachty obywatel przy najbliższej ceremonii musi odzyskać tytuł (moje działanie ma charakter obligatoryjny). Jedynym minusem jest to, że posiadana liczba wsi lennych może w przyszłości nie wystarczyć na tytuł tożsamy, ale to efekt pożądany. Alternatywą jest powszechny reset lub zachowanie kulejącego status quo. Status quo, które nota bene jest mojego autorstwa, bo system wsi lennych zaproponowałem w 2011 lub 2012 roku.

Bardzo ogólnikowe przepisy dotyczące pozbawiania tytułów - rażące uchybianie honorowi.[
Nie miałem na to pomysłu. Trochę myślałem, że drogą modelu anglosaskiego nastąpi jakaś praktyka, która zbuduje faktyczną normę. Proszę zauważyć, że to i tak jest zmiana in plus. Obecnie nie ma przesłanek odebrania tytułu. Można - z każdej przyczyny. Więc ta zmiana zwiększa zakres swobód obywatelskich. Mogę po prostu przesłankę honoru wykreślić i wówczas wrócimy do status quo.

Jeżeli ma Pan propozycję doprecyzowania tego postanowienia - czekam na nią.

Zrezygnowałbym z możliwości odebrania tytułu przez Księcia.

Procedura odebrania tytułu musi istnieć. Historia jest tutaj nauczycielką dostateczną.


3. Bardzo daleko idące regulacje, w szczególności dotyczące przesłanek odbierania tytułów i organizacji Senatu, skłaniają mnie do refleksji, że kwestie ujęte w projekcie powinna regulować ustawa.[/quote]

Takie unormowanie byłoby w moim przekonaniu niekonstytucyjne. Konstytucja - wprawdzie w sposób niedoskonały (z przykrością stwierdzam pod nią mój podpis, ale nie byłem jej autorem) - ale jednak kwestię tytulatury czyni wyłączną materią rozporządzenia. Można przyjąć odmienną wykładnię, ale to oznaczałoby że cały reżim tytularny od 2011 roku jest niekonstytucyjny. Proszę zauważyć, że w żadnym razie nie wychodzę poza zakres regulacji dotychczasowych rozporządzeń, czy to mojego - z 2012 roku, czy Roberta Feliksa z 2018.

Myślę, że dla jasności - można byłoby pokusić się raczej o delegację ustawową dla Księcia precyzującą zakres rozporządzenia. W tym zakresie rozważam skorzystanie z inicjatywy ustawodawczej.

Jeżeli na projekt spojrzy się szeroko, to obok instytucji odbierania tytułu na skutek zrzeczenia się obywatelstwa lub odebrania go z innej przyczyny niż systemowa nieaktywność, nie funkcjonuje instytucja odbierania wsi lennych. Inaczej mówiąc - wsie lenne pozostają. W przypadku powrotu na łono szlachty obywatel przy najbliższej ceremonii musi odzyskać tytuł (moje działanie ma charakter obligatoryjny). Jedynym minusem jest to, że posiadana liczba wsi lennych może w przyszłości nie wystarczyć na tytuł tożsamy, ale to efekt pożądany.

Przekonuje mnie ta argumentacja i dziękuję za wyjaśnienia.

Jeżeli ma Pan propozycję doprecyzowania tego postanowienia - czekam na nią.

Procedura odebrania tytułu musi istnieć. Historia jest tutaj nauczycielką dostateczną.

Tak jak pisałem wyżej - pozostawiłbym to wyłącznie w zakresie kompetencji organu władzy sądowniczej.

Konstytucja - wprawdzie w sposób niedoskonały (z przykrością stwierdzam pod nią mój podpis, ale nie byłem jej autorem) - ale jednak kwestię tytulatury czyni wyłączną materią rozporządzenia.

Zastanowiłbym się, jaki jest zakres konstytucyjnej delegacji do wydania tego rozporządzenia. W art. 10 nie ma nic o powoływaniu organów (vide propozycja utworzenia Senatu) czy odbieraniu tytułów. Czy takie regulacje mieściłyby się w zakresie art. 10 Konstytucji Sarmacji? Kwestia wykładni, której tutaj rozstrzygał nie będę. Sygnalizuję jedynie, że potencjalnie można się nad tym pochylić i zanegować rozporządzenie. Albo je wybronić - w zależności od argumentacji i składu orzekającego.

Myślę, że dla jasności - można byłoby pokusić się raczej o delegację ustawową dla Księcia precyzującą zakres rozporządzenia. W tym zakresie rozważam skorzystanie z inicjatywy ustawodawczej.

I to jest bardzo dobre rozwiązanie.

Myślę, że dla jasności - można byłoby pokusić się raczej o delegację ustawową dla Księcia precyzującą zakres rozporządzenia. W tym zakresie rozważam skorzystanie z inicjatywy ustawodawczej.

I to jest bardzo dobre rozwiązanie.[/justify]

Tylko zależy mi na tym, żeby nadania odbyły się podczas koronacji, która planowana jest na 4 lub 5 grudnia tego roku. Zakładam domniemanie konstytucyjności. Po drugie - jeżeli uznać argumentację o niekonstytucyjności - to tyczy ona tak tego rozporządzenia, jak i dwóch poprzednich, z których jedno funkcjonowało 8 lat. Wszystkie nadania byłyby na podstawie niekonstytucyjnych aktów.

Zwracam uwagę, że to rozporządzenie nie ma charakteru aktu wykonawczego. Jest samoistnym aktem prawnym. I zwracam uwagę, że to rozporządzenie wymaga sankcji Sejmu - a zatem sam organ, który jest władny do wydawania materii ustawowej i tak musi się zgodzić na wprowadzenie tych unormowań. Ta cała konstrukcja skłania mnie do przyjęcia tezy o konstytucyjności tych rozwiązań.

Więc - teraz zaproponowałby rozporządzenie w tym kształcie. A potem pomyślał o doprecyzowaniu prawa ustawowego albo raczej ustrojowego w tym zakresie.

Co do argumentu, że ma to robić sąd. Obecny Trybunał - nie odnoszę się do osób, lecz do instytucji prawnej, jest organem o konstrukcji wybitnie nienastawionej na niezawisłość. Książę też ma mandat demokratyczny. Skoro może coś robić Trybunał - może i senat.

Poza tym - bez dania "marchewki" diukom, odpada motywacja do zdobywania nowych wsi lennych. Wiem, bo jestem w takiej sytuacji. Jak byłem baronetem to zostanie wicehrabią to było coś! Od kiedy byłem księciem-seniorem - nuda. A teraz - w tym systemie aż zacząłem się denerwować, że będąc księciem NIE ZOSTANĘ SENATOREM po abdykacji (bo nikt mi nie nada wsi)

Ja myślę, że posiadanie 150 wsi - to jest większa gwarancja rozumienia niuansów szlachectwa niż mandat demokratyczny sędziów sądu powszechnego. A model w którym tylko popełnienie czynu zabronionego skutkuje odebraniem tytułu - raczej nie jest wskazany. Tytuł to nie jest prawo obywatelskie. To przywilej.

Jako obywatel mogę być dziewką wszeteczną. Póki prostytucja nie jest zakazana - nie można mnie za to skazać. Szlachetna dama, jako pracownicą zamtuzu - tak średnio.

Dokonano drobnych zmian kosmetycznych w projekcie i je nadpisano.

Po pierwsze - dodano, że diuk-wojewoda, gdy zostaje księciem to staje się diukiem-starostą - vide - traci urząd (niby to wynika z samej formuły oświadczenia i rezygnacji z zajmowanych funkcji, ale tak na wszelki wypadek.

Po drugie - może być sytuacja, że - teraz mamy dwóch diuków-wojewodów in spe, a któryś z nich nie zgodzi się na wejście do senatu (a nie chcę nikogo zmuszać) - co by oznaczało, że senat miałby jednego senatora. Dlatego - dodałem możliwość, że musi być minimum dwóch diuków wojewodów- dając możliwość nadania tytułów diuka-wojewody kolejnemu na liście szlachty, wg. liczby wsi. To konieczne, żeby uniknąć paraliżu.

WKiKM,
PT Państwo,

chciałbym napisać w tym temacie parę słów, ale nie mogę od razu - jak długo planuje WKiKM pozostawić projekt w konsultacjach publicznych?

WKiKM,
PT Państwo,

chciałbym napisać w tym temacie parę słów, ale nie mogę od razu - jak długo planuje WKiKM pozostawić projekt w konsultacjach publicznych?

Skierowałem go do Sejmu. Wiem, że powinny być konsultacje nieco dłuższe. Nie mniej, zależy mi na tym, żeby na koronacji nadać już w nowym reżimie wsie lenne.

Powiem szczerze. Jestem autorem dotychczasowego systemu (był on zmodyfikowany przez Roberta Fryderyka, ale nieznacznie). Zanim on wszedł w życie, funkcjonował inny system, oparty na orderach. Był niewypałem.

Ten wydaje mi się dopracowany i fajny, ale z drugiej strony - to nie jest święta relikwia. Można go modyfikować. Dlatego - proszę i tak zająć stanowisko. Przyda się, nawet de lege ferenda.