U 3/20

Grodzisk, dn. 24 września 2020 roku

WNIOSEK
o kontrolę zgodności aktu normatywnego niższego rzędu z aktem wyższym hierarchicznie

Niniejszym wnoszę o kontrolę zgodności:
1) artykułu Tertio Traktatu o stowarzyszeniu Królestwa Teutonii z Księstwem Sarmacji z dn. 13 maja 2020 roku (dalej jako: Traktat teutoński) w zakresie słów "Księstwo Sarmacji [...] gwarantuje państwowość Królestwa Teutonii oraz nienaruszalność i odrębność jego ziem" z art. 1 ust. 2 Konstytucji KS;
2) artykułu Tertio Traktatu o stowarzyszeniu Królestwa Baridasu z Księstwem Sarmacji z dn. 13 maja 2020 roku (dalej jako: Traktat baridajski) w zakresie słów "Księstwo Sarmacji [...] gwarantuje państwowość Baridasu oraz nienaruszalność i odrębność jego ziem" z art. 1 ust. 2 Konstytucji KS;
3) artykułu Tertio Traktatu o stowarzyszeniu Konfederacji Sclavinii z Księstwem Sarmacji z dn. 8 lipca 2020 roku (dalej jako: Traktat sclaviński) w zakresie słów "Księstwo Sarmacji [...] gwarantuje państwowość Konfederacji Sclavinii oraz nienaruszalność i odrębność jego ziem" z art. 1 ust. 2 Konstytucji KS;
4) artykułów od Primo do Quinto Traktatu teutońskiego oraz procedury jego zawarcia z art. 2 ust 1 oraz art. 24a ust. 1 Konstytucji KS;
5) artykułów od Primo do Quinto Traktatu baridajskiego oraz procedury jego zawarcia z art. 2 ust 1 oraz art. 24a ust. 1 Konstytucji KS;
6) artykułów od Primo do Quinto Traktatu sclavińskiego oraz procedury jego zawarcia z art. 2 ust 1 oraz art. 24a ust. 1 Konstytucji KS.

Nadto w razie uznania przez Trybunał za konieczne uchylenie Traktatu teutońskiego, Traktatu baridajskiego lub Traktatu sclavińskiego, wnoszę o pozostawienie aktów czasowo w mocy przez okres 30 dni od dnia wydania wyroku.

Uzasadnienie

1. Dopuszczalność złożenia wniosku.

Art. 2 § 3 k.p.t.k. określa sprawę w przedmiocie kontroli zgodności aktu normatywnego niższego rzędu z aktem normatywnym wyższym hierarchicznie jako sprawę ustrojową. Podmiotem uprawnionym do złożenia wniosku o rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy ustrojowej jest między innymi Marszałek Sejmu (por. art. 11 § 3 pkt 2 k.p.t.k.). Wobec czego, działając jako Marszałek Sejmu (fakt pełnienia funkcji znany Trybunałowi z urzędu), uprawniony jestem do złożenia wniosku. Wniosek zawiera elementy, o jakich mowa w art. 13 § 1 pkt 4 k.p.t.k. i złożony został, w zgodzie z przyjętą praktyką, w dziale Trybunału Koronnego, to jest na ręce jego przewodniczącego - Marszałka TK (por. art. 13 § 2 k.p.t.k.). Wobec powyższego, złożenie wniosku jest prawidłowe i dopuszczalne, a wniosek podlega rozpoznaniu.

2. Niezgodność przywołanych w petitum przepisów z art. 1 ust. 2 Konstytucji KS.

Art. 1 ust. 2 Konstytucji KS określa, że Księstwo Sarmacji strzeże niepodległości, nienaruszalności i integralności swojego terytorium. Ziemie ujęte w artykułach Tercio Traktatów: teutońskiego, baridajskiego oraz sclavińskiego stanowiły przed wejściem w życie traktatów terytorium Księstwa Sarmacji.

Z brzmienia artykułów Tercio Traktatów: teutońskiego, baridajskiego oraz sclavińskiego wynika, że Księstwo Sarmacji przekazało wymienione w przywołanych przepisach ziemie państwom stowarzyszonym (Królestwu Teutonii, Baridasowi oraz Konfederacji Sclavinii). Wskazują na to w szczególności słowa "Księstwo Sarmacji gwarantuje państwowość oraz nienaruszalność i odrębność ziem".

Przepis art. 1 ust. 2 ustawy zasadniczej jasno określa, że Księstwo Sarmacji strzeże nienaruszalności i integralności swojego terytorium. Nie przewiduje on zatem żadnej możliwości pozbycia się przez Księstwo części bądź całości swoich ziem. Oznacza to, że przepisy artykułów Tercio Traktatów: teutońskiego, baridajskiego oraz sclavińskiego są niezgodne z art. 1 ust. 2 Konstytucji KS, a przekazanie państwom stowarzyszonym części dotychczasowego terytorium Księstwa Sarmacji od samego początku było obarczone wadą i ex tunc nieskuteczne. Konstytucja Księstwa Sarmacji nie pozostawia wątpliwości, że wolą ustrojodawcy było, aby Księstwo Sarmacji nie mogło pozbyć się swojego terytorium i oddać go podmiotom trzecim.

3. Niezgodność przywołanych w petitum przepisów z art. 2 ust 1 oraz art. 24a ust. 1 Konstytucji KS.

Źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Księstwie Sarmacji są umowy międzynarodowe (por. art. 2 ust. 1 Konstytucji KS), które w imieniu Księstwa zawiera Rada Ministrów (por. art. 24a ust. 1 Konstytucji KS). Jak wynika z przytoczonych przepisów sarmackiej ustawy zasadniczej, ustrojodawca konsekwentnie używa określenia "umowa międzynarodowa".

Jak wynika nie tylko z wykładni literalnej i celowościowej przepisów Konstytucji KS, ale nawet podstawowych zasad logiki, umowa międzynarodowa zawierana jest pomiędzy państwami. Przed wejściem w życie Traktatów: teutońskiego, baridajskiego i sclavińskiego Teutonia, Baridas i Sclavinia nie stanowiły odrębnych państw, ale były częścią składową Księstwa Sarmacji. W związku z tym, nie były one zdolne do zawarcia umowy międzynarodowej. Oznacza to, że całe Traktaty, jak i procedura ich zawarcia, obarczone są wadą ex tunc - zawarte zostały z podmiotem niebędącym państwem, a żaden przepis szczególny nie pozwala Księstwu Sarmacji zawierać umów międzynarodowych z nie-państwami. W momencie zawierania Traktatów Teutonia, Baridas i Sclavinia nie były zdolne do ich prawidłowego i skutecznego zawarcia.

4. Szczególny charakter Konstytucji Księstwa Sarmacji jako aktu najwyższego rzędu.

Konstytucja KS wprost określa siebie jako akt normatywny najwyższego rzędu (por. art. 2 ust. 1 Konstytucji KS, w szczególności słowa: "w hierarchii ważności"). Umowy międzynarodowe znajdują się niżej w hierarchii źródeł prawa, niż Konstytucja KS, co przesądza o tym, że umowy międzynarodowe muszą być zgodne z sarmacką ustawą zasadniczą (por. art. 32d ust. 1 Konstytucji KS). W myśl zasady lex superior derogat legi inferiori niezgodne z Konstytucją KS przepisy Traktatów podlegają uchyleniu.

5. Konieczność uchylenia całych aktów.

Choć przepis art. 32d ust. 2 Konstytucji KS przewiduje możliwość uchylenia jedynie niektórych przepisów niezgodnych z aktem wyższego rzędu, to jednak wymaga, aby było to wystarczające do eliminacji niezgodności i zapewnienia spójności prawa. W przedmiotowej sprawie konieczne jest uchylenie całych Traktatów: teutońskiego, baridajskiego oraz sclavińskiego.

Po pierwsze, już sama procedura ich zawarcia obarczona jest wadą ex tunc i nigdy nie zostały one zawarte skutecznie (por. pkt 3 niniejszego uzasadnienia). Wobec tego, całe akty są nieważne i niezgodne z Konstytucją przewidującą możliwość zawierania umów międzynarodowych wyłącznie między państwami, i jako takie podlegają uchyleniu w całości.

Nadto, jak wskazano wyżej (por. pkt 2 niniejszego uzasadnienia), przekazanie części terytorium Księstwa Sarmacji państwom stowarzyszonym od samego początku było nieskuteczne. Jak przyjmuje doktryna prawa międzynarodowego, aby podmiot na arenie międzynarodowej mógł być uznany za państwo, powinien on posiadać ludność, terytorium i efektywną władzę nad nimi. Podmiot pozbawiony terytorium nie może być państwem. Skoro państwa stowarzyszone nigdy skutecznie nie otrzymały terytorium są podmiotami bezterytorialnymi, a co za tym idzie nie mogą być uznane za państwo. Utrzymanie w mocy Traktatów doprowadzi do kuriozum: powstanie sytuacja, kiedy państwa stowarzyszone wciąż będą uznawane za państwa, ale nie będą posiadały żadnych ziem (żadnego terytorium).

Konieczne jest zatem całkowite uchylenie Traktatów.

6. Pozostawienie aktów w mocy.

Art. 32d ust. 3 przewiduje możliwość, jeśli przemawia za tym ważny interes publiczny, pozostawienia w mocy obowiązującej uchylonych aktów przez okres maksymalnie 30 dni.

W mojej ocenie w przedmiotowej sprawie istnieje ważny interes publiczny. Systemy prawne tak Księstwa Sarmacji, jak również Teutonii, Baridasu i Sclavinii muszą zostać dostosowane ponownie do sytuacji sprzed uchwalenia Traktatów. Nadto, aby uniknąć politycznego kryzysu, władze polityczne winny mieć czas na zawarcie nowych traktatów (po uprzedniej zmianie Konstytucji KS) z państwami stowarzyszonymi. W związku z tym zasadne jest zachowanie 30-dniowego okresu przejściowego.

Wobec powyższej argumentacji, wnoszę jak w petitum.

Z A R Z Ą D Z E N I E

Na podstawie art. 10 k.p.p.TK: Wszczynam postępowanie w sprawie ustrojowej o kontrolę zgodności aktu normatywnego niższego rzędu z aktem wyższym hierarchicznie(sprawa ustrojowa). Sprawie przypisuje sygnaturę U 3/20. Powołuję skład orzekający: MTK Daniel January von Tauer-Krak oraz ATK Mateusz Wilhelm. Wyznaczam ATK Mateusza Wilhelma przewodniczącym składu orzekającego.

Daniel January von Tauer-Krak
Marszałek Trybunału

Z A R Z Ą D Z E N I E

Na podstawie art. 17, art. 18 i art. 22 § 1 Ustawy Sejmu nr 317 z dnia 4 lutego 2017 r. - Kodeks postępowania przed Trybunałem Koronnym (Dz. P. poz. 9186, z póź. zm.) zarządzam, co następuje:

1. Otwieram rozprawę;
2. Zakreślam podmiotom uprawnionym do udziału w sprawie ustrojowej termin trzydniowy, tj. upływający dn. 30 września br., na przystąpienie do rozprawy ustrojowej i zajęcie stanowiska w sprawie.

/-/ Mateusz Wilhelm
Przewodniczący składu

Wysoki Trybunale,

Na podstawie art. 22 § 2 k.p.t.k. wnoszę o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków JKM Joanny Izabeli, Królowej Teutonii, oraz Arcyksięcia Teutończyków Wojciecha Hergemona na okoliczność ustalenia, czy Królestwo Teutonii posiada ziemie, które przed wejściem w życie traktatów będących przedmiotem sporu w niniejszej sprawie nie stanowiły terytorium Księstwa Sarmacji.

Arcyksiążę Hergemon w dn. 24 września br., po złożeniu wniosku w niniejszej sprawie, na sarmackim serwerze Discord stwierdził, że, cyt. "[Marszałek Sejmu] błędnie wskazuje, że KT nie miałoby terytorium w przypadku uchylenia części traktatu gdyż KT posiada także i inne terytorium". Jednocześnie załączył umowę, wedle której Królestwo Teutonii obdarowane zostało działką o powierzchni 4 arów.

Wobec powyższego mam do świadków następujące pytania:
1) kiedy umowa, o jakiej wspomniał Arcyksiążę Hergemon, została zawarta?
2) pod jakim numerem umowa ta znajduje się w Dzienniku Praw Księstwa Sarmacji używanym przez Królestwo Teutonii?

Załączam materiał dowodowy w postaci zrzutów ekranu, wyjaśniając także uprzejmie Wysokiemu Trybunałowi, że osobą o nicku kaxiu jest Arcyksiążę Hergemon, a osobą o nicku Bru jestem ja. Wnoszę o dołączenie zrzutów ekranu do materiału dowodowego sprawy.

1) http://img.sarmacja.org/thumbs/normal/8x5gun69.png
2) http://img.sarmacja.org/thumbs/normal/5986qSmt.jpg

Zgodnie z art. 16 Ustawy Sejmu nr 317 Kodeks postępowania przed Trybunałem Koronnym, Trybunał nie może przychylić się do wniosku o wezwanie świadków, z uwagi na fakt, iż świadkowie w świetle powyższego przepisu nie są uczestnikami rozprawy. Jednocześnie Trybunał musi wspomnieć, w tym miejscu o pewnej niekonsekwencji przepisów powyższej ustawy, z uwagi na sprzeczność art. 22, na który powołał się wnioskodawca z art. 16. Trybunał pod uwagę w tej kwestii postanowił zastosować się do zapisów zawartych w art. 16 jako przepisu wcześniejszego

Przewodniczący składu
Mateusz Wilhelm

Wysoki Trybunale,

Rozbieżność w przepisach Kodeksu postępowania przed Trybunałem Koronnym, który w jednym miejscu wyłącza możliwość przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków w sprawach ustrojowych (por. art. 16 pkt 2 k.p.t.k.), z drugiej zaś określa zasady przesłuchiwania świadków w sprawach ustrojowych (por. art. 21 i 22 k.p.t.k.) stanowi niewątpliwie istotny problem interpretacyjny i wynika z dużej niekonsekwencji ustawodawcy. Kwestie możliwości przesłuchiwania świadków w sprawach ustrojowych winny zostać w mojej ocenie poddane stosownej nowelizacji, względnie przynajmniej powinna zostać w nich ustalona powszechnie obowiązująca wykładnia co do dopuszczalności przeprowadzania w tych sprawach dowodów z zeznań świadków. Nie to jest jednak przedmiotem tego postępowania.

Jako wnioskodawca, pozwolę sobie zabrać głos i przedstawić swoje stanowisko w sprawie rzekomego posiadania przez Królestwo Teutonii innych ziem, które przed wejściem w życie Traktatu teutońskiego nie stanowiły terytorium Księstwa Sarmacji. Uważam to za istotną kwestię mogącą mieć wpływ na orzeczenie w przedmiotowej sprawie.

W pierwszej kolejności wskazuję, że przedstawiony przez Arcyksięcia Hergemona dowód na rzekome posiadanie przez Królestwo Teutonii działki o powierzchni 4 arów, o jakiej stanowi załączona umowa, jest rażąco niewiarygodny i jako taki nie powinien stanowić podstawy wyrokowania. Załączona umowa nie określa daty jej zawarcia. Nie jest możliwe ustalenie, kiedy (i czy w ogóle) doszła ona do skutku. Nie jest także możliwe ustalenie jej prawdziwości - nie znajduje się ona w żadnym oficjalnym dzienniku praw Królestwa Teutonii. Teoretycznie załączona umowa mogla zostać opracowana przez kogokolwiek i kiedykolwiek. Trybunał nie może orzekać na podstawie tak mało wiarygodnego dowodu.

Nadto, w mojej ocenie nawet w razie uznania, że umowa została skutecznie zawarta przed wejściem w życie Traktatu teutońskiego i działka o powierzchni 4 arów faktycznie stała się ziemią Królestwa Teutonii, ne wpływa to na możliwość orzeczenia, że w razie uchylenia Traktatu teutońskiego państwo to stałoby się tworem bezterytorialnym. Skoro bowiem przed wejściem w życie Traktatu teutońskiego wszystkie ziemie Królestwa Teutonii stanowiły terytorium Księstwa Sarmacji, nie ma powodów dla uznania, że ta akurat działka stanowiła terytorium odrębne, niebędące częścią terytorium sarmackiego. Musiałby na to bowiem wskazywać konkretny przepis szczególny, wedle którego całe terytorium Królestwo Teutonii, za wyjątkiem działki o powierzchni 4 arów będącej przedmiotem załączonej umowy, stanowi terytorium Księstwa Sarmacji. Skoro żadna norma nie wyłącza wzmiankowanej działki z jurysdykcji sarmackiej, należy uznać, że całe teutońskie terytorium bez żadnych wyjątków stanowiło przed wejściem w życie Traktatu teutońskiego część składową Księstwa Sarmacji.

Wysoki Trybunale,

jako organ uprawniony postanowiłem zająć stanowisko w przedmiotowej sprawie.

Przede wszystkim, pragnę wyrazić zdanie iż w mojej ocenie Traktaty jak najbardziej są zgodne z Konstytucją i uchwalone w sposób prawidłowy. Chcę jednak zaznaczyć, że rolą ustrojową Trybunału Koronnego nie jest badanie, czy traktaty zostały uchwalone w sposób prawidłowy – bo to byłoby przedmiotem sprawy kontrolnej – lecz weryfikacja ich zgodności z Konstytucją, o czym wnioskowano we wstępie. Zatem wszelkie rozważania na temat prawidłowości powołania do życia traktatów nie jest w żaden sposób uzasadnione.

Wobec tego cały wniosek wnioskodawcy, zarówno poprzez zarzucenie przepisom traktatów niezgodności z art. 1 ust. 2 Konstytucji Księstwa Sarmacji, jak i art. 2 ust 1 oraz art. 24a ust. 1 Konstytucji Księstwa Sarmacji należy bez wątpliwości uznać iż są z nimi zgodne, wszak w oczywisty sposób niezgodne być nie mogą.

Jeżeli jednak Trybunał będzie chciał zmienić klasyfikację sprawy, uprzejmie proszę o pozostawienie uczestnikom takiej informacji, gdyż może to nieść za sobą kompletnie inne stanowisko. Już teraz pragnę jednak – w ramach skrótu pozostawić Trybunałowi kilka luźnych faktów, które w mojej ocenie przesądzają o zgodności Traktatów.
1. Na mocy przepisów o tożsamym brzmieniu, w przeszłości przekazano ziemie Rzeczpospolitej Sclavinii i Trizondalu, a to w art. 5 Traktatu o Rzeczypospolitej Sclavinii i Trizondalu. Nikt nigdy w przeszłości nie miał wątpliwości co do konstytucyjności tegoż traktatu. Nie ma też znaczenia, że ziemie zostały przekazane warunkowo.
2. Przepisy Konstytucji nie precyzują jaki jest zakres umów międzynarodowych, ani to z kim mogą być zawierane. Są znane przypadki, gdzie na mocy umowy międzynarodowej tworzone jest nowe państwo – choćby wspomniany wyżej traktat.
3. Przepisy Konstytucji wprost oddzielają prawo do zawierania umów międzynarodowych od uznawania innych mikronacji. Nie jest więc niedozwolone, by podmiot z którym podpisana jest umowa, uzyskał przymioty państwowości w wyniku podpisanego traktatu.
4. Traktaty bez wątpienia oprócz reguł obowiązujących, przynoszą kilka skutków trwałych, nieodwracalnych. Jedną z nich jest przekazanie ziemi. Uchylenie traktatu przez Wysoki Trybunał spowoduje powstanie stanu prawnego, w którym podpisanie tożsamego traktatu będzie ponad wszelką wątpliwość pozbawione deliktu konstytucyjnego. Wykazuje to wprost, że uchylenie traktatu jest bezzasadne, co wynika wprost z tego, na czym polega weryfikacja zgodności aktu prawnego z Konstytucją.

Wobec powyższego należy ponad wszelką wątpliwość uznać, iż wymienione przez wnioskodawce akty prawne należy uznać za zgodne z Konstytucją w całości.

Zamykam rozprawę

Wysoki Trybunale,

Pozwolę sobie uprzejmie zwrócić uwagę, że Wysoki Trybunał dał czas na zabieranie głosu podmiotom uprawnionym do dnia 30 września włącznie - a zatem termin ten upływa o północy. Chciałbym odnieść się do słów Jego Książęcej Mości.

Dziękuje za zgłoszoną uwagę, faktycznie było to niedopatrzenie Trybunału (realne zmęczenie robi swoje). Oczywiście ponownie otwieram rozprawę do północy dnia dzisiejszego.