Zawiadomienie o nieprawidłowości

Wasza Książęca Mość,
Wysoki Trybunale,

zwracam się z uprzejmą prośbą o sprawdzenie, czy w postępowaniu Marszałka–Seniora Sejmu LII kadencji, Roberta Janusza von Thorna, nie nastąpiły nieprawidłowości, związane z przekazaniem do podpisu Jego Książęcej Mości następujących ustaw:

1. Ustawa Sejmu nr 305 o nowelizacji Ordynacji Wyborczej [1],
2. Ustawa Sejmu nr 306 Regulamin Sejmu [2],

w związku z wyrokiem Trybunału Koronnego o sygnaturze TK U 16/11/13 [3] i sprawdzenie konstytucyjności wyżej wymienionych ustaw, w związku z możliwymi nieprawidłowościami.

We wspomnianej wyżej sprawie ustrojowej, rozpatrzonej na wniosek obywateli, Wysoki Trybunał orzekł m. in, że 3. Wybór Marszałka Sejmu przeprowadza Marszałek-Senior. Marszałek Sejmu nie jest uprawniony do przeprowadzenia wyboru swojego następcy niezależnie od chwili opróżnienia funkcji Marszałka Sejmu oraz 5. Przeprowadzenie wyboru Marszałka Sejmu przez osobę nieuprawnioną skutkuje nieważnością wyboru Marszałka Sejmu. Ważne są jedynie czynności, których dokonał Marszałek Sejmu wybrany zgodnie z przepisami. Warto zaznaczyć, że Trybunał wprost sformułował wyjątki w treści orzeczenia: 6. Punkty 1 i 5 wyroku nie wpływają na ważność aktów prawnych ogłoszonych przed dniem 13 listopada 2016 r.

Z sentencji wyroku, należy domniemywać, że wybór Marszałka Sejmu Henryka diuka Leszczyńskiego, przeprowadzony przez Marszałek Sejmu Rihannę diuczessę Aureliuš-Sedrovski [4] oraz wybór Marszałka Sejmu Adama Jerzego wicehrabiego Piastowskiego, przeprowadzony przez Marszałka Sejmu Henryka diuka Leszczyńskiego [5], jest niezgodny z przepisami i jego działania nie są ważne, z wyjątkiem określonym w punkcie 6 wyroku. W związku z powyższym, winno się uznać za nieważne następujące działania Marszałka Sejmu Adama Jerzego wicehrabiego Piastowskiego, w związku z ustawami, o których wspomniano wcześniej:
w przypadku obu ustaw: rozpoczęcie i zakończenie drugiego czytania oraz przekazanie ustaw do podpisu Jego Książęcej Mości,
w przypadku Regulaminu Sejmu także: rozpoczęcie pierwszego czytania projektu. [6][7]

Mimo tego, jako Marszałek-Senior Robert Janusz von Thorn, powołując się na przepisy art. 2. ust. 1. Ustawy Sejmu nr 107 Regulamin Sejmu, ponownie przekazał ustawy do podpisu Jego Książęcej Mości [8][9], tym samym ignorując punkt 5 wspomnianego wyrok Trybunału Koronnego związany z nieważnością pozostałych elementów procesu legislacyjnego. Warto przy tym zwrócić uwagę, że wspomniany był świadomy wyroku Trybunału, ponieważ umieścił ocenę pod jego sentencją („serce”), a także w związku z nim rozpoczął procedurę wyboru Marszałka Sejmu [10].

Mając na uwadze wszelkie powyższe argumenty wnoszę do Wysokiego Trybunału o rozpoczęcie procedury kontrolnej wobec działań Marszałka-Seniora Sejmu LII kadencji, Roberta Janusza von Thorna i sprawdzenie konstytucyjności ustaw, w związku z możliwymi nieprawidłowościami.

[1] http://prawo.sarmacja.org/akt,9019.html
[2] http://prawo.sarmacja.org/akt,9020.html
[3] viewtopic.php?f=509&t=21203
[4] viewtopic.php?p=234627#p234627
[5] viewtopic.php?f=30&t=21128
[6] viewtopic.php?f=30&t=21237
[7] viewtopic.php?f=30&t=21198
[8] viewtopic.php?p=238040#p238040
[9] viewtopic.php?p=238042#p238042
[10] viewtopic.php?f=30&t=21273

Andrzej Fryderyk

Odzywając się bez wezwania, chciałbym tylko nadmienić Wysokiemu Trybunałowi, że art. 32b Konstytucji Księstwa Sarmacji nie uprawnia Trybunału do postępowania w sprawie kontrolnej dotyczącej Sejmu, a więc i jego składowych. Jeśli Wysoki Trybunał uzna, że powyższe zakłóca porządek, karę przyjmuję z godnością.

Eldorat, 8 grudnia 2016 roku

Z A R Z Ą D Z E N I E

Na podstawie art. 17 oraz art. 29 par. 3 Ustawy Sejmu nr 293 — Kodeks postępowania sądowego z dnia 8 sierpnia 2016 roku (Dz. P. poz. 8765, tekst jedn.) w zw. z art. 32b pkt 3

zarządzam:

o udzieleniu odpowiedzi na zawiadomienie - o uznaniu kontroli działalności Marszałka Sejm za niepotrzebną.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 32b Konstytucji Księstwa Sarmacji, Trybunał Koronny kontroluje działalność organów władzy publicznej innych niż Sejm. Zatem należy zastosować tutaj argumentum a maiori ad minus - skoro nie można kotrolować "większego" Sejmu, to tym bardziej "mniejszego", czyli Marszałka Sejmu. W prawodawstwie sarmackim możemy znaleźć lex specialis (przepis szczególny), który stawia Marszałka Sejmu (Wielkiego) w porządku prawnym jako odrębny organ państwowy, jest to art. 11 ust. 1 pkt 2 stanowiący o sprawowaniu funkcji Regenta Księstwa Sarmacji w określonych przypadkach przez Marszałka Sejmu (Wielkiego), kiedy to Marszałek mógłby być kontrolowany tylko w związku ze sprawowaniem funkcji Regenta. Natomiast stricte jako Marszałek Sejmu, jest organem Sejmu i kieruje jego pracami, a także w jego imieniu występuje przed księciem. Przepisy obligujące Marszałka Sejmu np. do wydania postanowień deklaratoryjnych także ściśle wiążą go z Sejmem - np. gdy Sejm został rozwiązany przed upływem kadencji i równocześnie zachodzą okoliczności do stwierdzenia opróżnienia Tronu Księstwa, robi to Kanclerz.

W sentencji użyto zwrotu o uznaniu kontroli za niepotrzebną, ponieważ taką formę odpowiedzi nakładają przepisy Kodeksu postępowania sądowego, a równocześnie brak przepisów pozwalających oddalić lub odrzucić wniosek z powodu np. niemożności rozstrzygania przedmiotu sprawy przez Trybunał Koronny.

W związku z powyższym należało zarządzić, jak w sentencji.

Należy zaznaczyć, że żadna część uzasadnienia niniejszego zarządzenia nie jest prawnie wiążącą interpretacją sarmackiego prawa.