Grodzisk, 6 sierpnia 2016 r.
Oskarżyciel prywatny
Tomasz Ivo Hugo, książę
Oskarżona
Maria bnt. von Primisz
Marszałek Trybunału Koronnego
Martin hrabia Schlesinger-Asketil
Martin hrabia Schlesinger-Asketil
AKT OSKARŻENIA
Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o Trybunale Koronnym z dnia 22 kwietnia 2014 r. w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz art. 42 ust. 1 pkt 1 Kodeksu sprawiedliwości z 26 października 2010 r., oskarżam Baronetessę Marię von Primisz o to, że 4 sierpnia 2016 r. dopuściła się ona znieważenia mojej osoby i obrazy Księcia Sarmacji w komentarzu pod artykułem Rozbiór Starosarmacji.
UZASADNIENIE
Oskarżona w swoim komentarzu wskazała wprost, publicznie, że jako książę wspierałem działalność mającą na celu likwidację (anihilację, jak to Oskarżona określiła) jednej z Prowincji - Sclavinii. Nie jest w tym miejscu istotną oceną tej działalności, której w tym komentarzu dokonuje Oskarżona (w odpowiedzi m.in. napisałem, że nie taki był cel). Istotnym jest, że Oskarżona była (jest?) przeświadczona o tym, że ja, jako Książę Sarmacji, wspierałem szkodliwą dla Sarmacji, jednej z jej Prowincji działalność.
Oskarżanie o tak skrajną działalność jest znieważaniem nie tylko mnie, Tomasza Ivo Hugona, ale także funkcji jaką sprawuję w Księstwie. Książę jest głową Państwa oraz symbolem jedności Narodu (art. 6 Konstytucji Księstwa Sarmacji), więc zarzucanie jemu wspieranie działalności naruszającej tę jedność jest oczywistą zniewagą.
Wypowiedź Oskarżonej z 4 sierpnia 2016 r. nadszarpnęła moje dobre imię jako Księcia Sarmacji, a także publicznie znieważyła. Jest to w myśl Kodeksu sprawiedliwości z 26 października 2010 r., zabronione jest pod groźbą kary więzienia do trzech miesięcy; znieważanie księcia jest oczywiście zagrożone niższą karą, jednak zgodnie z przepisami o zbiegu przepisów (art. 25 ust. 2 Kodeksu sprawiedliwości), należy wymierzać karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą. W związku z powyższym, wnoszę o maksymalny wymiar kary.
Oskarżanie o tak skrajną działalność jest znieważaniem nie tylko mnie, Tomasza Ivo Hugona, ale także funkcji jaką sprawuję w Księstwie. Książę jest głową Państwa oraz symbolem jedności Narodu (art. 6 Konstytucji Księstwa Sarmacji), więc zarzucanie jemu wspieranie działalności naruszającej tę jedność jest oczywistą zniewagą.
Wypowiedź Oskarżonej z 4 sierpnia 2016 r. nadszarpnęła moje dobre imię jako Księcia Sarmacji, a także publicznie znieważyła. Jest to w myśl Kodeksu sprawiedliwości z 26 października 2010 r., zabronione jest pod groźbą kary więzienia do trzech miesięcy; znieważanie księcia jest oczywiście zagrożone niższą karą, jednak zgodnie z przepisami o zbiegu przepisów (art. 25 ust. 2 Kodeksu sprawiedliwości), należy wymierzać karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą. W związku z powyższym, wnoszę o maksymalny wymiar kary.
Z wyrazami szacunku

