Radosna wieść

Jakiś czas temu zniknąłem z życia Sarmacji, powodów było kilka jednak nie zamierzam się w tym miejscu z nich tłumaczyć. Moje zniknięcie miało jednak pewien nieoczekiwany skutek.
Mianowicie, zawędrowałem na step, by odwiedzić moją Kugarską matkę. Mieliśmy dużo czasu na rozmowę i w końcu po wielu latach opowiedziała mi o moim ojcu.
Opisała go jako wysokiego, przystojnego mężczyznę o zadziwiająco jasnej karnacji. Podobno przybył z dalekiego kraju.
Zaintrygowało mnie to. Zacząłem drążyć. Przewertowałem setki stron dokumentów w dziesiątkach języków. Znalazłem osobę pasującą do profilu.
Zdjęcie tego człowieka zawiozłem do Kugarii, gdzie matka potwierdziła moje przypuszczenia.

Dziś z czystym sumieniem mogę to ogłosić. Mym ojcem jest Laurencjusz Ma Hi at Atera.
Cieszmy się!
Radujmy się!
W końcu odzyskałem rodzinę.

Witaj Synu,

stepy Kugarii, czyste powietrze, a przede wszystkim sama przestrzeń u podróżujących po tym pięknym kraju wyzwalają poczucie wolności i przypływ sił witalnych.

Łezka się w oku kręci jak sobie przypomnę te pięknie chwile. Witaj Synu w Rodzie at Atera. To niezmiernie miła nowina

Wzruszyłem się, nie ukrywam.

Cudowna ikona św. Boromeusza Irmina, patrona v-rodziny

Bratanku!
Jakże radosna nowina, witaj na łonie Rodziny!
Oczywiście zapraszam Cię w wolnej chwili do Gideny, wpadnij w wolnej chwili na margaritę (albo dwie, ewentualnie osiem)!

Tak szybko zaczyna się rozpijanie dziecka? ))

Bratanku!
Jakże radosna nowina, witaj na łonie Rodziny!
Oczywiście zapraszam Cię w wolnej chwili do Gideny, wpadnij w wolnej chwili na margaritę (albo dwie, ewentualnie osiem)!

i to jest propozycja na miarę moich możliwości. Chętnie wpadnę

Tak szybko zaczyna się rozpijanie dziecka? ))

Niestety, dziecko jest już dawno rozpite.

Witaj w Rodzinie